το καλο των γιορτών...

εν οτι ενεχουμε σχεδον καθολου κόσμο στο μαγαζί, και καθούμαστε ουλλοι μαζί και παίζουμε trivial persuit (ενεχω ιδέα που εβρεθηκε το trivial persuit αλλά τις τελευταιες μέρες αλλάξαμεν του τα φώτΑ).

Το κακό εν οτι εν το genius edition τζε πιανει μας ουλλους η καταθλιψη οτι ενιξέρουμε τιποτε. Που εν αλήθκεια δηλαδή, αλλα νταξει. Σκέφτουμαι να πάω να το γοράσω και να κάτσω να αποστηθίσω τες ερωτήσεις. Είδες αμα εν αθκιασερό το πλάσμα...

Τα χριστούγεννα στην Αθήνα εν μου εκάτσαν και πολλά καλά,και ο λόγος εν οτι ήμουν Θεσσαλονίκη:P Νταξει εν μπορώ να πω οτι εκατάλαβα γιορτές ως τωρά, αν εξαιρέσεις το γεγονός οτι εκυκλοφορούσαν ουλλοι με 3-4 περιποιημένες χριστουγεννιάτικες τσέντες στα χέρια, ψωνια ψωνια ψωνια ορίστε το πνευμα των γιορτών. Ψωνια και οικογενειακά τραπέζια. Εν λέω,ωραία φάση, ανθρώπινη. Και πολλά χαλαρωτική ( οσο χαλαρωτική εν η κοιλίτσα που αποκτάς μετά τες γιορτές-σορυ,χαλαρωμενη ηθελα να πω).

εγω παντως τη μέρα των χριστουγεννων εφκαλα τη στο τρενο. Βιβλίο μου,ταινία στο λαπτοπ (nightmare before christmas ετσι για το γαμωτο) και μετά που ηρτα σπίτι εσυρα και μια μινι-καθαριοτητα που εχρειαζετουν επειγόντως.

Οσο σκέφτουμαι ποσο διαφορετικά επερνούσα τις γιορτές κάθε χρόνο... τζεγγενιό, γυροί καθε νυχτα ως τες πρώτες πρωινές ωρες,μεσημεριανο ξυπνημα, φαί ετοιμο σπίτι και μετά συρσιμο απο καφε σε καφε και συναντήσεις με διαφορους γνωστους και φιλους, οι περισσότεροι εκ των οποιων επαναπατρισμένοι για τες διακοπες και βρισκόμενοι στην ιδια φάση. Ωραιες εποχες εν μπορώ να πω...

Tωρά εν με παίρνει ουτως η αλλως να παω Κυπρο και να καμνω ετσι ζωή γιατί κανενας που ξέρω εν καμνει πλεον τουντη ζωή. Oι παραπάνω δουλευκουν,και εν busy busy busy with their lives. τελοσπαντων εν θέλω τζιολας. i m not a student anymore. τελος :P

οκ καθουμαι και μιλώ γραφτά (πως λεμε μιλώ φωναχτά? καπως ετσι) και καταντώ κουραστική. (ξερω το ξερω το μεν παραπονιέσαι :) )

αυτα ως ενα μινι-update.
( Για να με σας χασω που πελάτες. )



φιλιά