Εσηκώθηκα με ελαφρυ hangover,αφυδατωμένη και νιώθωντας ενα αοριστο αισθημα νοσταλγίας. Αποφασισα να μείνω στο κρεβάτι και επιασα να σβήνω τα μηνυματα που τη μνήμη του κινητού μου. Κάθε μηνυμα μια ιστορία,εν ήθελα να τα σβήσω, εσβηνα μόνο κάποια που εμινίσκαν κατα λάθος μέσα σε τζινα που ήθελα να κρατήσω.
Εθκιεβαζα τα μηνύματα της Αθηναικής περιόδου. Κάθε μηνυμα εθύμιζε μου ενα γεγονός και εβυθίζουμουν παραπάνω στην κατάθλιψη... ενα μηνυμα που την Λ. που με ερωτούσε τι εννα κάμουμε το βράδυ (ειχα χιλιάδες πουτουτα και εκράτησα ενα ετσι για ενθυμιο) ενα μήνυμα που την Ε. που βασικά ήταν 3 μηνύματα πιντωμένα και επροσπαθούσε να μου περιγράψει πως περνά στο αγροτικό της, ενα μηνυμα που ενα συνάδελφο που αποθανάτιζε την αγαπημένη του ατάκα
(τώρα ειναι η ώρα να αγχωθείς!!!) και το αγαπημένο μου μηνυμα, που ενα παρέα μου κρητικό. Ειχαμε φκει εξω που το απογευμα, επίναμε ως αργά το βράδυ (Τζινος παραπάνω,εγω λιότερο) και εμιλούσαμε για τη ζωή. Καπου εδιαφωνούσαμε γιατί τζινος ηταν υπερβολικά freestyle και γω επειδη παντα αρεσκει μου να γαμώ τη συζήτηση επροσπαθούσα να τον πείσω οτι ενεν κακό να συμβιβάζεται με κάποια πράματα και μπλα μπλα μπλα. Και στελλει μου μετά που το εδιαλύσαμε τουντο μήνυμα-μαντινάδα
"Μικρός ο δρόμος της ζωης και οσο μπορείς το γλέντα. μ΄ενα κρασί ενα φιλί με μια καλή κουβέντα"
Εχω καιρό να τον δω τζε μπορώ να πω οτι ελειψε μου αρκετά. Εδειξε μου γωνιές της Αθήνας που εν θα τες εμάθαινα αν δεν ηταν τζίνος.
και αλλα πολλά μηνυματα. ΠΟυ ασχετους ανθρώπους,που παλιούς φίλους,που τους couchsurfers που εφιλοξένησα, ουλλα εχουν μέσα στιγμές που εν θέλω να ξεχάσω. Και τωρά το κινητό μου εν στα τελευταία του. ενιξέρω πως εννα τα μεταφέρω τουτα ουλλα τα μηνύματα και αν εχει νόημα να τα μεταφέρω. Καποτε εννα χα8ουν. Αλλά σίουρα σήμερα παρόλην την μελαγχολία που μου έφερεν η αναγνωση τους, ομορφύναν το πρωινό μου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
re evlambia sherume polla pu to sms issue vasanizei kialla atoma ektos pu emena:p
en periergi psixologiki diadikasia na sviseis sms pu to kinitio su.
maria t.
Πολλήν μνήμην έσιει το κινητό σου...βλέπεις εμένα το πολλύ 50-60 μυνήματα φορεί έτσι κάθε λλίο αναγκστικά πρέπει να τα σβήνω μαζικά.
Που σημαίνει ότι εν θα βρεθώ ποττέ στην περίπτωση να θκειαβάζω μυνήματα που έπιασα πριν χρόνια τζιαι να επηρεάζεται η ψυχολογία μου
Είμαστε ακριβώς στην ίδια φάση. Το κινητό μου πεθανίσκει τζαι γυρεύκω ένα τρόπο να φυλάξω τα μηνύματα. Έσιει που τα θεωρώ πραγματικά πολύτιμα, γι'αυτό εν να στεναχωρηθώ πολλά αν χαθούν. Τζαι έχω μηνύματα απλά για να τα θωρώ άμα πεθυμώ άτομα που εν μακρυά. Είδες η τεχνολογία :p
Δημοσίευση σχολίου