Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Famous Blue Raincoat - Leonard cohen



Σημερα παραλιγο να παθω κριση πανικού την ωρα που ετρωαμε σε μια ταβερνα. Τι με επείραξε? Η επιφανειακή επικοινωνία, οι ρηχές συζητήσεις γενικού περιεχομένου που εν εχουν κανένα νοημα αφου ο καθένας λαλεί που 2 λέξεις τζε μετά πιανει τη σκυτάλη ο επόμενος, η ελλειψη βλεμματικής επαφής αφου ουλλοι εκοιτάζαν το φαί τους και οι ατελειωτες ώρες που εκάθουμουν στην καρέκλα οσον εγίνουνταν τούτα. Μαλάκα, ημασταν 3 μετρα που μιαν υπέροχη παραλία τζε κανένας ενεσηκώθηκε να της κοντέψει και να την περπατήσει. Φαι, κουβεντα και σπίτι. Ευτυχώς εβρέθηκε μια συνάδελφος με ρακέτες τζε εσώσαμε την εξόρμηση. Εν κατηγορώ κανένα, One man's ξενερωτος is another man's party animal. Αλλά εκαμε μου εντύπωση. Μαλλον εν κολλώ πολλά με τες παρέες δακατω. Αλλά ευτυχως εσιει ατομα που σιερουμαι που τα εγνώρισα τζε μπορεις να πεις 2 κουβεντες παραπάνω που τα τυπικα. Τζε παρολο που μπορει να φαινεται οτι γκρινιαζω τζε περνω χαλια, οσο σκεφτουμαι οτι σε 4 μηνες τελειώνει τουτη η περίοδος στενοχωρκούμαι πολλα. Εν βρισκεται η ισια μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: