Η φωτο απο τη μαγευτικη παραλία "Σευχελλες" που για να κατεβεις πρεπει να πηδας που πετρα σε πετρα σαν το κατσικι και στο ανεβασμα συνειδητοποιείς ποσο ζωτικής σημασίας ειναι να κοψεις το τσιγάρο για να μεν σε βρουν σε καποια φάση μπλε τζε τελειωμενη πανω σε κανενα βραχο.
Ποσο πολλα μου αρεσκει αμα χορευκουμε ικαριωτικο, τζε η πιστα εν ασφυκτικα γεματη ετσι που αναγκαζεσαι για να χορεψεις να αγκαλιασεις κυριολεκτικα το διπλανο σου τζε να κρατιεσαι πανω του. Γινεται ουλλη η πιστα μια αγκαλιά. Εν μαγευτικο να το βλεπεις.
Θελω τζιαλλο καλοκαιρι, ηταν πολλα λλιο, μα γιατι εβιαστηκε τοσο πολλα να φυει? Αφου επερνουσαμεν ωραια. Περιμενει με δυσκολος χειμωνας και εν θελω ουτε να το σκεφτουμαι. Πρεπει να αρχισω να κατεβαζω ταινιες και να ξεσκονισω τα βιβλία μου.
Υπαρχει περιπτωση να παραταθει η παραμονη μου στην Ικαρια, αλλα υπο αλλες συνθηκες. Πρεπει να αφησω την ασφαλεια του νοσοκομειου και να παω σε καποιο που τα περιφερικα ιατρεια οπου χωρις νοσηλευτρια,χωρις τα καταλληλα φαρμακα και χωρις διαγνωστικα μεσα εννα ειμαι 24ωρες ετοιμοτητα. Περιμενουμε απαντηση τελος της βδομαδας για το τι εννα γινει τελικα. Αρεσκει μου η ιδεα, ενναν μια εμπειρια και αυτη, αλλα εφαν με το αγχος για το που εννα παω, τι εννα γινει με το θκεβασμα για το μεταπτυχιακο, αν θα εχει ιντερνετ η "περιοχη ευθυνης" μου κτλ. Η λογικη επιλογη θα ηταν να πω οτι εκαμα εκαμα τζε να σηκωστω να φυω. Αλλα νιωθω οτι τουντο νησι εσιει τζιαλλα να προσφερει.
Μερικες ομορφες στιγμες ακομα πριν μας καταπιει η καθημερινοτητα τζε το αγχος της υπαρξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου