η δυστυχια του να εισαι γαστροπαθης ACHTUNG: this post is completely based on personal disappointment and misery, u may now change channel and watch something equally pointless but more fun Πραγματικά νομίζω οτι χωρις καλά καλά να το καταλάβω αλλαξε πολλά η ζωή μου τζε η προσωπικότητα μου που τότε που εδιαγνώστηκα με γαστρίτιδα τζε διαφραγματοκήλη τζε εντερική μεταπλασία του βλεννογονου. Ας πουμε, εκοψα τα εξω μασιερι. Εγω που ουλλη μου η ζωη ηταν βασισμενη τζε οργανωμενη με βαση τις εξοδους. Που εμπορουσα να καθουμε με τις ωρες σε ενα κκαφε/ουζερι/ταβερνα να πινω ουζο/τσιπουρο/κρασι τζε να τρωω τηανιλλες τζε να μοιραζουμε ιστοριες τζε αποψεις τζε μαλακιες της ωρας με τους συνδαιτημονες. πΟττε εν μου αρεσκε ουτε επιδιωκα να γινουμε πιττα αλλα μπορω να πω οτι εψοφουσα για τζινη ακριβως τη στιγμη που το κρασι φερνει σε στο κεφι τζε εισαι εντελως καλα αλλα λιο πιο χαρουμενος τζε χαλαρος τζε απλα πινεις σιγα σιγα για να διατηρηθεις σε τζινη την κατασταση τζε να καταφερεις να μεν φτασεις γληορα στη φαση του ανακατευεσθε. Επισης τιποτε εν εκαμνε τζινες τις στιγμες καλυτερες που ενα στριφτο. (τζε 2- τζε 3) Παει τζε τουτο... Τωρα αν τολμησω να πιω κρασι τζε να καμω τζε ενα τσιαρο πουπανω η επομενη μερα εν χάλια, με ναυτιες τζε καουρες τζε υποχρεωτικη διαιτα. Εν θελω πλεον να φκεννω εξω, γιατι οσες φορες εφκηκα τζε ειπα εν θα πιω εν θα καπνισω, εννοειτε οτι πινω τζε καπνιζω τζε εννοειτε μετανιωνω το για 2 μερες μετα. Εν το καμνω επιτηδες, απλα ενεσιει νοημα να πιεννεις ας πουμε σε μια ρεμπετικη βραδια τζε να μεν πιννεις τπτ! μονο νερο μπορω να πιω, οτιδηποτε αλλο απλα ανακατευκει με στην καλυτερη περιπτωση, ουτε μπιρα ουτε κοκακολα ουτε καν σοδα, τπτ. το μονο πραμα που μπορω να πιω εν αραιωμενο κρασι, τζε τζινο δηλαδη πειραζει με αλλα τελοσπαντων εν το πιο ανεκτο, στα καφε δε ζω ενα δραμα, ουτε ζεστη σιοκολατα, ουτε τσαι, ουτε καφε, μονο χαμομηλι ακομα τζε μες το κατακαλοκαιρο, τζε θωρουν με καλα οι σερβιτοροι. ΟΥΦΦΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ Εννα μου πειτε εσιει αλλους που ενεχουν να φαν, εσυ τουλαχιστον εσιεις τζε τρωε οτι μπορεις τζε σκασε. γκουντ ποιντ. τουτο προσπαθω να καμω αλλα σαμ ταιμς πιανει με το παραπονο. τι να καμουμεν ειμαστιν ανθρωποι τζε παντα θελουμε κατι παραπανω που τζινο που μπορουμε να εχουμε. θελω να πιω ενα τζιν τονικ χωρις να καουν τα μεσα μου. γινεται? τζε το σιειροττερο εν οτι που δαμε τζε κατω ζω με τον φοβο του γαστρικου καρκινου. καθε χρονο γαστροσκοπηση τζε κομμενα ουλλα διαπαντως ακομα τζε αν φυει η γαστριτιδα τζε πρεπει να μεν αγχωνουμε τζιολας γιατι αππαρεντλι παραγω τρελλεις ποσοτητες γαστρικου οξεος το καλο ομως εν οτι αμα μου ερκουντε ασθενεις με το ιδιο προβλημα μπορω να καταλαβω ακριβως πως νιωθουν τζε καμνω οτι μπορω να τους συμβουλεψω τζε να τους βοηθησω, ειδικα τζινοι που ενεχουν μη αναστρεψιμες βλαβες πρηζω τους τα ουμπαλα να επανελθουν τωρα που εν νωρις ακομα... εκοψα μεν το ενα εκοψαμεν το αλλο μια χαρα μας εμεινε τζε τζινη τζε αμα φυω που ικαρια εννα την ξεχασω. τελοσπαντον....