Τετάρτη 8 Απριλίου 2015



As promised. Αν και, εχω την εντυπωση οτι η αποσπασματικη επιδειξη ενος τοσο σπουδαιου βιβλιου δεν είναι διαφημιση αλλα δυσφημιση. 

Από τότε βέβαια εθκιάβασα πολλά βιβλία που με ενθουσιάσαν το ίδιο, κάποια και περισσότερο. 


Είναι μια ήσυχη περίοδος που μπορώ να διαβάζω βιβλία να πηγαίνω γιογκα να παίζω dont starve
να παρακολουθώ με αηδία τις πολιτικές εξελίξεις (όσο λιγότερο μπορώ γιατί ενέχω τόσο γερό στομάχι αλλά δυστυχώς στη δουλειά η τηλεόραση παίζει συνέχεια στη διαπασών) και να περιμένω με μια κάποια ανυπομονησία το καλοκαίρι που εκτός των άλλων θα φέρει τη μετακίνηση μου σε κάποιο άλλο, ελπίζω πιο μάχιμο κομμάτι της ειδικότητας. 

Ώς ειδικευόμενης ιατρός στο κέντρο υγείας έχω να πω οτι πρέπει να είδα μέσα στο χειμώνα κατά προσέγγιση 500 άτομα με ιώσεις.  Και αυτή είναι η συντηρητικότερη εκτίμηση. Επίσης ήμουν μονίμως κρυωμένη μονίμως έτρεχε η μύτη μου και  ο βήχας των ασθενών φοβάμαι οτι θα στοιχειώνει τ αυτιά μου για πολυ καιρό ακόμα..., 

Μια φιλικη ιατρικη συμβουλη προσπαθηστε να μην τρεχετε κατευθειαν στο γιατρο για ενα βηχαλακι περιμενετε να δειτε πως θα εξελιχθει καντε τουλαχιστον υπομονη να εμφανιστει ο πυρετος πριν τρεξετε γιατι δεν ειμαστε μαγοι να ξερουμε τι εχετε οταν ερχεστε με ενα βηχα που τον εχετε μιση μερα. 

και άλλα πολλά χαριτωμένα που με έκαναν να αναρωτιέμαι αν την παλεύει ο κόσμος, αν την παλεύω εγώ, αν την παλεύει τελοσπάντων κάποιος απο όλους εκεί έξω ή εδω μέσα. Εν το μεταξυ το ρατσιστικο-μισανθρωπικό παραλήρημα καλά κρατεί....  Νομίζω εν μου εμείναν πολλές τρίχες στο κεφάλι.. Κριμας που εν μπορώ να σας τα πω να γελάσουμε, επειδή βασικά εν θα γελάσουμε, και επειδή εν τόσο μοναδικές ατάκες που εν σχεδόν φωτογραφικές. 

Εν το μεταξυ προβληματιζει με εντονα το τι θα εχω σαν ατομο να δηλωσω οταν με το καλο θα γινει παρελθον αυτη η περιοδος της κρισης. Αν ας πουμε ερτει κανενας τοτε 20αρης και γω ειμαι λεμεν τωρα 70 χρονων και ρωτησει με εσυ τι εκαμες τζίνες τις δύσκολες μέρες? Εγω τι εχω να απαντησω??? Αλλα πραγματικα τι μπορει να απαντησει καποιος? 


3 σχόλια:

Dr Low είπε...

Το αντίστοιχο δικό σου με τις ιώσεις, είναι το δικό μου με τις γαστρεντερίτιδες! Όλο το χειμώνα μπορεί να "τσίμπησα" και 10!!! Επίσης....για να σε παρηγορήσω όσο μπορώ....τα όσα περνάς λόγο συμπεριφορών στο ΚΥ, να ξέρεις ότι συμβαίνουν ΠΑΝΤΟΥ χωρίς εξαίρεση. Αυτό που σου εύχομαι (και σε συμβουλεύω ως μεγαλύτερη και εμπειρότερη :) ) είναι να κρατήσεις όλα αυτα που περνας μεσα στο μυαλό σου και όταν με το καλό τελειώσεις με την ειδικότητα να τα θυμάσαι που και που. Θα σε κάνουν καλύτερη γιατρό, καλύτερη συνάδελφο και καλύτερο άνθρωπο από όλους αυτούς που συνάντησες (και συναντήσαμε όλοι οι του επαγγελματος).

Κουράγιο....υπομονή....και κράτα άμυνα μικρή!!!!

evlampia είπε...

αγαπητη συναδελφε σευχαριστω για το σχολιο!! Κουραγιο σε ολους μας να συνεχισουμε να προσπαθουμε για το καλυτερο.... με οτι μεσα διαθετουμε! Η κουραση και η διαβρωση ειναι φυσικα επακολουθα και μονο με ενεργο αντισταση μπορεις να μεινεις αλωβητος (αν μεινεις) απο αυτη τη ψυχοφθορα δουλεια... εγω ηδη αναγνωριζω στον εαυτο μου σημαδια κουρασης και διαβρωσης...
καλη συνεχεια κ ελπιζω να τα λεμε απο δω!

Dr Low είπε...

Δυστυχώς για να μείνεις αλώβητος σε αυτή τη δουλειά είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο πως θα βγουν λαβωμένοι οι ασθενείς. Αυτό είναι νόμος δυστυχώς!

Για την κούραση δε θα μιλήσω γιατί είναι τεράααααααστια κουβέντα. Το ότι αναγνωρίζεις όμως τα σημάδια της διάβρωσης σημαίνει πως είσαι σε πολύ καλό δρόμο. Για τον εαυτό σου πρώτα από όλα και μετά για τους ασθενείς σου.

Θα τα λέμε συχνά από εδω!!!! Καλό συνέχεια και κυρίως καλό κουράγιο και δύναμη και σε εσένα!