Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Δουλειά

Iντα ωραία να λαλείς, αύριο πάω δουλειά, δουλεύκω.
Σήμερα επληρώθηκα τζιόλας.
Εν ωραία φάση,η αναρχική μου φύση επερίμενε πιο φριχτή την εμπειρία :P

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008

what the fuck

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=951487&lngDtrID=244

Ποιου να πιστέψεις τωρά?

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008

Eπεθύμησα

Κάποια πράματα που έκαμνα μιτσιά. Να παίξω πιάνο και να παίξω μπάσκετ. Επεθύμησα τα πολλά ομως. Και να λύσω και καμιά άσκηση φυσικής. Που τζίνες του 3ου μέρους των προεισαγωγικών (ναι ημουν σπάσμα). Ηταν challenging οσο ναναι.

Να είμαι 16, να σχολάνω και να πιέννω προπόνηση,πιάνο,ιδιαίτερα, τη νύχτα irc και τα Σαββατόβραδα στο bigboy και γυρούς Ληδρας-Μακαρίου-Ληδρας,ωσπου να με συνάξει η μαδερ απο το sockshop. those were the times....:)

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2008

KOOP ISLAND BLUES (OFFICIAL VIDEO)

ενιξερω γιατί,αλλα εν μπορώ να σταματήσω να το βάλλω στο replay

Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2008

lilya 4-ever

Εν η αγαπημένη ταινία της κροατιδας συγκατοίκου.Είδα τη σήμερα μετά που κάμποσο καιρό που την είχα κατεβασμένη,και εδωσε μου τζίνο που εχρειάζουμουν: ενα καλο κλάμα :P
Εν τέλεια,δείτε την.

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008

Παμε παλι ξανα

Αφου apparently εν μπορώ να μείνω χωρίς μπλογκ, είπα να ξαναρχίσω που την αρχή.Οι πως είχεν κάτι που εν μου άρεσκε το προηγούμενο (προφανώς ηταν τέλειο) αλλά ατε, αφου με επιαεν η πελλάρα και εσβησα το,εν πειραζει.

Πιάνω τον εαυτό μου να είμαι ψιλογυρισμένη ωρες-ωρες,χωρίς λόγο. Σαν σήμερα στη δουλειά.Ενιξέρω τι με εχαλασε (μπορεί που εστέκουμουν ουλλη μέρα χωρις να φάω τπτ?) αλλα το μονο που ηθελα ηταν να εξαφανιστώ.Μερικες φορες νιώθω οτι ζω στο δικό μου κόσμο, και ειμαι τελειως lost in space. Για καποιο λογο, χρειαζουμε, τωρά τελευταία, περισσοτερο που ποτέ την επιβεβαιωση των γύρω μου,και αν δεν την εχω λιο στενοχωριούμαι. Ομως, γενικά, νομιζω οτι ειμαι σε μια πολλά καλη φάση της ζωής μου, εχω αυτοπεποίθηση, νιώθω οτι έχω πράματα να δώσω σε κάποιον, εν με βαρκούμαι (παρολο που ωρες ωρες θελω να με κουπανησω) και εχω αρχισει καπως να κατασταλάσσω στο ποια ειμαι και τι θελω που τη ζωη μου (fuck i m growing up), αλλά, το οτι εγω ειμαι καλα εχω την απαιτηση να το δουν και οι αλλοι... και επειδη τουτο,νομιζω,εν συμβαινει, δισπιρκώ κάπως...
Μα εν πράμα να εισαι στην καλυτερη σου φαση και να μεν εχεις δικους σου ανθρωπους γυρω σου να σε ζήσουν? ειναι να μεν σου γυρίζει?

Παλε μαλακιες λαλω... yep, i m back to blogging.