diafana krina-teleytaios stathmos

postarw auto to tragoudi sto blog gia na mou 8imizei auti ti nixta

8anos anestopoulos live sto tsai sti saxara, (kata simptosi sti geitonia mou)

me mia ki8ara, melopoiimeni poihsh kai kokkino krasi (epine o 8anos kai to 90% ton 8amonwn)

to tragoudi auto to afierose ston aderfo tou,apostolh, pou prosfata exase ti zoi tou se autokinitistiko.
Tin ora pou etragoudouse, karfitsa na epefte sto patoma 8a ekane ekkofantiko 8orivo,toso mas aggixe olous.

apisteutos.

TYPICAL KUPREA

akouste to kai xeste gelio


respect :)

ελεος

Πρηξιμο με το Πασχα ρε κουμπάρε

Νιωθω σαν να εκαταλάβαν τη γη εξωγηινοι, εμπολιάσαν ουλλο τον πληθυσμό με τον ιο του Πασχα και γω κλεισμένη στη γκαρσονιέρα μου εξεφυγα τους,και τωρά εχω να αντιμετωπίσω ενα μεταλλαγμένο ομοιόμορφο πληθυσμό που νηστεύκει εκκλησιάζεται κοινωνεί και εκστασιάζεται με το Πάσχα ενω εγω νιώθω μιαν απέραντη μοναξιά που εν διω δεκάρα για τουντα πράματα και κανένας εν με καταλαβαίνει.

Καταλαβαίνω,πρέπει κάπως να σπάσει η ρουτίνα του κόσμου.

Αλλά μάλλον τζίνο που με πειράζει εν η ομοιομορφία στο σπάσιμο της ρουτίνας. Ο αυτοματισμός με τον οποίο τηρούνται τα έθιμα. Και στην τελική οτι μάλλον και γω ετσι εννα καταντήσω μόλις εγκαταλείψω την ελευ8ερία της μεγαλούπολης. Να αντισταθώ, χμ, να μια πρόκληση.

Γενικά εχω μια πιο ολοκληρωμένη σκέψη για το γιατί εν μου αρέσκει το Πάσχα, αλλά βαρκούμαι να εξηγούμαι.

Παντως διακρίνω μιαν αυξανόμενη τάση των ανθρώπων να νηστευουν

Πρωκτικοί ανθρωποι. αυτοκαταπιεζόμενοι
Εννα συμφωνήσω με τον

passenger

για το πόσο χωρκάτικα μου φαίνουνται τουτα ουλλα
Ρε βαρτα σχόλια να σου πω μπραβο,επιτελους ενας φυσιολογικός ανθρωπος

ζωντανές στο μετρό

Επιτέλους επραγματοποίησα τον ευσεβή μου πόθο να δω την Τσανακλίδου επι σκηνής.
Παρέα με την εκπληκτική Μάρθα Φριτζήλα, την οποία πρόσφατα ανακαλυψα και για μια βδομάδα ετραγουδούσα συνέχεια τουντο τραγούδι της




Τι να πω,ενέχω λόγια. Το πρόγραμμα? Ενα κ ενα τα κομμάτια που είπαν,τραγουδησμένα με πάθος,με ένταση,με θεατρικότητα και λυρισμό. 0 φωτισμός εσυμπλήρωνε τέλεια το σκηνικό (οπως θα διαπιστώσετε απο τις φωτογραφίες) Τα όργανα,ενα ακκορντεον,ενα πιάνο,εφκάλαν ήχο τόσο γεμάτο να ζηλευκει κ η μεγαλύτερη ορχήστρα,εσυνοδεύκαν τέλεια τη φωνή-μέταλλο της Μάρθας και τη βελούδινη φωνή της Τάνιας.
Η Φριτζήλα ηταν η cool παρουσία,η πιο προσγειωμένη,με το καυστικό χιούμορ. Η Τάνια ηταν οπως πάντα φευγάτη,με το σπινθηροβολο ερωτιάρικο βλέμμα της μονίμως στραμμένο ψηλά,μάτια μισόκλειστα και ζεστό χαμόγελο, εμφανώς γερασμένη, ομως μόλις έπιανε να τραγουδήσει εμεταμορφώνετουν σε παιδούλα, εχόρεφκε, εστροβυλίζετουν στη σκηνή, εζητούσε φωτιά που τους θαμώνες, εκαμνε αστεία για το χρόνο, επείραζε τους μουσικούς, εζούσε τον κάθε στίχο. Απίστευτη.






Ερωτεύτηκα τες και τες 2 :P






Αλλά την Τσανακλίδου παραπάνω

Μαλλον πρεπει

Να καμω εγχειρηση το διαφραγμα μου.
Εχτες εκοιμήθηκα ανάσκελα και είδα κάτι απαίσια όνειρα πολλά περίεργα. Με λία λόγια,
1.έβαλα φωθκιά στα στάρμπακς,2. αυτοκτόνησα για να μεν με σκοτώσουν 3 απαίσιοι τύποι που εσκοτώσαν ουλλους τους κατοίκους του χωρκού μου (πολλά σπλάττερ τουτο-τζε να πεις οτι βλέπω ταινίες τρόμου....εσιει χρόνια να δω) 3. εδιαρρήξαν μου το σπίτι μου και επιάσαν μου την 20αρα την ο8όνη και το eeepc 4. Συνέχεια του 3, ο διαρρήκτης επιστρέφει και σκοτώνει τον άντρα μου (τον ποιον?) ενω εγω πυροβολώ τον με νεροπίστολο και καταφέρνει να ξεφύγει.

Τουτα σε πολλά περιληπτική μορφή γιατί ως γνωστον τα ονειρα μου εν υπερπαραγωγές και γυρισμένα με κάθε λεπτομέρεια. Π.χ. πριν βαλω τη φωτιά εξυπηρετούσα κάτι κύπριους πελάτες.ο υπέυθυνος μου εφώναζε να κλείσω το εξω, επάτησα καταλάθος ενα κουμπί,και μπένει μέσα μια συνάδελφος και φωνάζει "τι πάτησες-πες μου τι πάτησες" και βλεπω ενα άλλο συνάδελφο να κρατά ενα ραβδί,να κοιτάζει σατανικά και να πατά με το ραβδί ενα κουμπί,μετά ετύλιξε μας μια ζεστή αυρα κ εφωτιστήκαν ουλλα που τες φλόγες, και εγω να θυμουμαι καθως τρέχουμε ομαδικά προς την αποθηκη στο υπόγειο, οτι πριν φκω για δουλειά εσκεφτουμουν οτι εχω ενα προαισθημα οτι εννα πιάσουμε φωθκιά και μηπως να μην πάω δουλειά σήμερα. Και καθως εσυγχαιρα τον εαυτό μου για το δυνατό μου ενστικτο εμύριζα παντου καμένο και η φωτια επλησίαζε και εξυπνησα με ταχυπαλμίες.

Φρικη ενεν? Και που να σας διηγηθώ το ονειρο που με τους 3 γλοιωδεις αντρες που εσκοτώσαν τους χωρκανούς μου. Μαι γκοντ δατ γουος σκερι.

Οι οΙ,Πρεπει να πάω σε ΩΡΛ επειγόντως!