Επηα στο spring gathering σημερα στη φανερωμένη. Επηα με 2 φιλες μου εκάτσαμε στο παγκακι επιναμε τες μπιρουες μας και εμιλούσαμε, απολαμβάναμε τη μουσική, εβλέπα τον κόσμο που επηεννοέρκετουν....
Αρέσκει μου πολλά η φάση της Φανερωμένης... ειδικά τωρά τελευταία που ήβρα παρέα που την βρίσκει να κάθεται στα παγκάκια και να πινει μπίρες αντι να σάζεται και να στήνεται σε ενα καφέ ή ενα μπαρ και να θωρεί γυρο γυρο. Αρέσκουν μου τουτοι ουλλοι οι μιτσιοί που προσπαθούν να κάμουν κάτι διαφορετικό, που παίζουν με τες μαππούες κάμνουν τους ζογκλέρ, τζιλιούνται χαμέ με τους σιύλλους τους, φορούν πολύχρωμα ρούχα, αγκαλιάζουν συνέχεια ο ενας τον αλλον.... τΕς νΥχτες φκάλουν πανω τες κιθάρες και τραγουδούν...
Εν μπορώ καν να τους συγκρίνω με τες μαθήτριες μου στο κολλέγιο, που εμετρούσαν τις θερμίδες τους, εσκέφτουνταν μόνο τους γκόμενους τους και ελιμάραν τα νύσια τους την ώρα του μαθήματος. Εν αλλο πράμα τζίνοι οι μιτσιοί, εν ζωντανοί. Ψάχνουντε. Αλληλεπιδρούν. Ενεν κομπλεξικοί.
Αν τους συγκρίνω πάλε με μένα τον τζαιρό που ημουν 18, που η σκέψη μου ουσιαστικά ηταν κατευθυνόμενη, αμφισβητούσα μεν σε κάποιο βαθμό κάποια πράματα.αλλά ήμουν πορωμένη με κάποιες ιδέες που εν αφήναν το πνεύμα μου ελευθερο, τζε είχα τζε τζινα ουλλα τα "πρεπει" και τα "μη" τα οικογενειακά, που επάλεψα αρκετά να τα νικήσω. Πολλά μετά ενιωσα την πραγματική ελευθερία του να μεν ανηκεις πουθενα, να μεν αντρέπεσαι, να εκφράζεσαι οπως νιωθεις. Και τουτη η ελευθερία εν κάτι στιγμιαίο, που παλεύκεις συνέχεια να την κατακτήσεις, και χάνεις την και ξανακερδίζεις την,τζε ενιφκάλεις ακρη.
Ηταν ωραία σήμερα η νυχτα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου