Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010
Radio arvyla - Μακροζωία στην Ικαρία
Τζε ακομα εν ειδετε τπτ! μιλουμε οτι οι παππουδες στην Ικαρια δεν καταλαβουν χριστό! Ηρτε τες προαλλες ενας 94χρονος που εππεσε που την ελιά, 4 μετρα υψος, με το κεφάλι! Ηρτεν,εκαμαμεν του ακτινογραφία, ηταν μια χαρά, ειπαμε του να τον κρατησουμε μεσα για παρακολουθηση και αρνηθηκε. Θεος ο παππούς! Ο αλλος, 86 χρονών, 20 χρόνια με ουροκαθετηρα ερκεται να του τον αλλάξουμε, τζε τι γυρίζει τζε λαλεί του γιατρου που ηταν πουπάνω του, γιατρε μου, ειμαι σχεδον 90 χρονων και ακομα θελω να κανω σεξ! Τζε ο γιατρός να του κρατα το πουλλι του :P
Οσο περνά ο καιρος τοσο περισσοτερο μου αρεσκει τουντο νησί. Τζιας μεν εχει τες καλυτερες παραλίες, τζιας μεν εχω ακομα αυτοκινητο για να το εξερευνήσω. Εχει μιαν ιδιαιτεροτητα, ενεν τυχαίο που ουλλοι οι Ικαριωτες εν ερωτευμενοι με το νησί τους. Ανυπομονω να ερτει το καλοκαιρι, να βρω κανενα φτηνο αυτοκινητουι τζε να αρχισω εξορμήσεις.
Προειδοποιώ οτι που δαμε τζε κατω εννα πρηχτεψω με την Ικαρια.
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Usavich (Jail Rabbit) Season1- 001
Χριστουγεννα τζε πελλαρες.
Σημερα εψησαμε μπριζολακια στο τζακι με τους συναδελφους. Ο ηλιος εξω να τυφλώνει, ορθανοιχτα παράθυρα, ουλλοι με κοντομάνικα τζε η φωτιά αναμμένη που εμοιαζε εντελώς άκυρη. Αστιευκούμασταν οτι εψήναμε για την Πρωτομαγιά. Αντι για εις υγείαν ευχόμασταν καλό καλοκαίρι. Εν παραπονιούμαι, ας είναι τζε ετσι. Εν χρειάζεται να ξεπαγιάζω τα χριστούγεννα για να λαλώ οτι καταλάβω χριστούγεννα. Ουτως η αλλως εννα εφημερεύκω τα χριστούγεννα. Αν εμπορούσα να ημουν παλε φοιτητρια, να εκατέβαινα δεκαπεντε μερες διακοπες στην Κυπρο, να κουνοσιηλιάζω ουλλη μερα, να σερνουμε που καφε σε καφε, που μπαρ σε μπαρ, και να ξεκοιλιάζουμε στα οικογενειακά τραπέζια, εν 8α ειχα προβλημα :P Προσπαθω να θυμηθω τι εκαμα περσι τες γιορτες αλλά η μνήμη μου αρνείται να συνεργαστεί... Γιαυτο ειπα να γραφω παραπάνω στο μπλογκ γιατι θωρώ το αλτσχάιμερ να ερκεται.
Επορώθηκα με τουντο καρτουν. Γαμα τζε δερνει, κυριολεκτικά :P
Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010
etsi gia na spasei i routina
Xipnoun se i ora 2 to proi na diakomiseis as8eni sto diplano nisi. o logos entelos malakia, o as8enis en sxetika kala alla en iparxei xirourgos na ton exetasei (!) kai etsi prepei na kouvali8eis esi mazi tou san ton taxidromo na ton paradoseis i ora 5misi to proi sto nosokomeio kai na breis meta xenodoxeio na tin peseis je ploio na epistrepsis sti vasi sou.
emetaniosa pou enefkala fotografia to plioui tis diakomidis. miloume gia tiny skafos me kampina 2x2, kokkino me mple, sti mesi to campbed (pos sto kalo grafete touto) me ton as8eni kai ton oro tou na kremete poupano tou, pou tin mia egw pou tin alli i sinodos pou aplose je ejimatoun,kai mprosta o kapetanios pou itan mes tin trelli xara. eftixos itan kalos o kairos giati ouk oligoi agrotikoi afinan ta entera tous mes tzinto plioui opote eixe fourtouna. meta akolou8ise mia trelli koursa me to as8enoforo s'ena dromo gemato strofes kai ton as8eni na zalizete kai na xerna je mena na kratw to nefroeides je na tou dio kouragio.
eixen kairo na xenixtisw etsi :P tifla na exoun ta clubs je ta barakia!
emetaniosa pou enefkala fotografia to plioui tis diakomidis. miloume gia tiny skafos me kampina 2x2, kokkino me mple, sti mesi to campbed (pos sto kalo grafete touto) me ton as8eni kai ton oro tou na kremete poupano tou, pou tin mia egw pou tin alli i sinodos pou aplose je ejimatoun,kai mprosta o kapetanios pou itan mes tin trelli xara. eftixos itan kalos o kairos giati ouk oligoi agrotikoi afinan ta entera tous mes tzinto plioui opote eixe fourtouna. meta akolou8ise mia trelli koursa me to as8enoforo s'ena dromo gemato strofes kai ton as8eni na zalizete kai na xerna je mena na kratw to nefroeides je na tou dio kouragio.
eixen kairo na xenixtisw etsi :P tifla na exoun ta clubs je ta barakia!
Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010
Θάνος Ανεστόπουλος - Θα Πεθάνω Ένα Πένθιμο ...(20-3-2010)
Εφυεν η φατσα μου! Απίστευτο, ουτε αμυδρά εν μοιάζει στο μπούλη που ηταν καποτε... μονο η φωνή με επεισε οτι οντως τουτος που τραγουδά εν ο Ανεστόπουλος.Αν τον εβλεπα στο δρόμο εν θα μου επερνούσε καν που το μυαλό οτι εν ο Θανος. Ανορεξία μαλάκα, τζε ουτε ουίσκι δίπλα του ουτε τσιγάρο. Αλλος ανθρωπος...
Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010
Tom Waits reads Charles Bukowski
your life is your life
don’t let it be clubbed into dank submission.
be on the watch.
there are ways out.
there is a light somewhere.
it may not be much light but
it beats the darkness.
be on the watch.
the gods will offer you chances.
know them.
take them.
you can’t beat death but
you can beat death in life, sometimes.
and the more often you learn to do it,
the more light there will be.
your life is your life.
know it while you have it.
you are marvelous
the gods wait to delight
in you.
Not exactly the typical Bukowski poem. He must have written it with just the right amount of alcohol running in his veins.
Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010
Andre Herman Dune - Smalltown boy
Να βάλω σημείωση να get a life.
Οι συναδελφοι μου νομίζουν οτι ειμαι το πιο ξενερωτο πράμα στον κόσμο. Το σπίτι μου εν πολλά ευχαριστημένο που με εχει ουλλη δική του. Η καρέκλα μου έγινεν κολλητή με τον κώλο μου. Τα μάθκια μου βλέπουν καθαρά μόνο την οθόνη του υπολογιστή. Είμαι καλά ομως. Τούτο εχει σημασία.
You out there, i hope u r not feeling lonely.
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010
(επι)στροφή στην ποιότητα
Ξαναζω τις ενδοξες φοιτητικες στιγμές μου! Αναθεμα την ωρα που εκάβλωσα να κάμω μαστερ εξ αποστάσεως. εν καλά που λαλούν αμα σου ερτει ορεξη για δουλειά ξάπλωσε και 8α σου περασει!! Επεσε διάβασμα μαλάκα,οχι αστεία. Είχα που το 6ο ετος να διαβάσω τόσες ωρες μαζεμένες σε μια βδομάδα. Πρεπει να χτυπώ ανετα 4ωρα τη μέρα, νοτ μπαντ κονσιδερινγκ οτι εχω φουλταιμ τζομπ.
Κατα τα αλλα η φάση στην Ικαρία ειναι απο ολες τις πλευρές καλή, μινίσκω στην πρωτεύουσα τάχα αλλά εν ενα χωρκούι ισια με το χωρκό μου, εφύαν τωρά και οι τελευταίοι τουρίστες και εμείναμεν εμείς και εμείς. Η παρέα ευτυχώς εν καλή, αν και κλασικά όλοι γιατροί πλην ενος ατυχούς θα έλεγα (που εμπλεξε μαζί μας) μηχανικού. Οσον αφορά τα μέρη να φκεις οι επιλογές είναι μεν λιγοστες, είναι δε αρκετές αφου εκοψα τα πολλά εξω και τις περισσότερες φορές που φκαίνω εν με νοιάζει πραγματικά που εννα πάω. Αμα θέλω να πιω τζε κανένα ποτουι υπάρχει και μπαρ (ω ναι) με υποφερτή μουσική και καλες τιμες.
Το μυαλό μου βεβαια εγίνηκεν κουραμπιες που το θκεβασμα. ωρες ωρες φαινουνται μου ουλλα κινέζικα... ασε που με επιασε μια απίστευτη πεινάλα τζε καθε τρεις τζε λιο αννοίω το ψυγείο μου να δω τι εσιει να φαω αλλα ενεσιει τιποτε γιατί τρωμε συνεχεια ποξω. Πεινώ.
Εμπήκεν και ο χειμώνας σήμερα. Εφκηκα να παω ως το περίπτερο τζε εγινηκα παγάκι. Οι τιποτε αλλο αλλά εν εφερα μαζί μου χειμερινά ρουχα, βλεπω με ναρωστώ λιαν υντόμως. Ευτυχως το σπιτουι μου εν ζεστο.
meh
Κατα τα αλλα η φάση στην Ικαρία ειναι απο ολες τις πλευρές καλή, μινίσκω στην πρωτεύουσα τάχα αλλά εν ενα χωρκούι ισια με το χωρκό μου, εφύαν τωρά και οι τελευταίοι τουρίστες και εμείναμεν εμείς και εμείς. Η παρέα ευτυχώς εν καλή, αν και κλασικά όλοι γιατροί πλην ενος ατυχούς θα έλεγα (που εμπλεξε μαζί μας) μηχανικού. Οσον αφορά τα μέρη να φκεις οι επιλογές είναι μεν λιγοστες, είναι δε αρκετές αφου εκοψα τα πολλά εξω και τις περισσότερες φορές που φκαίνω εν με νοιάζει πραγματικά που εννα πάω. Αμα θέλω να πιω τζε κανένα ποτουι υπάρχει και μπαρ (ω ναι) με υποφερτή μουσική και καλες τιμες.
Το μυαλό μου βεβαια εγίνηκεν κουραμπιες που το θκεβασμα. ωρες ωρες φαινουνται μου ουλλα κινέζικα... ασε που με επιασε μια απίστευτη πεινάλα τζε καθε τρεις τζε λιο αννοίω το ψυγείο μου να δω τι εσιει να φαω αλλα ενεσιει τιποτε γιατί τρωμε συνεχεια ποξω. Πεινώ.
Εμπήκεν και ο χειμώνας σήμερα. Εφκηκα να παω ως το περίπτερο τζε εγινηκα παγάκι. Οι τιποτε αλλο αλλά εν εφερα μαζί μου χειμερινά ρουχα, βλεπω με ναρωστώ λιαν υντόμως. Ευτυχως το σπιτουι μου εν ζεστο.
meh
Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010
Every Sperm is Sacred {Monty Python's Meaning of Life}
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_04/10/2010_358209
kollima je toutoi oi ka8olikoi :P
Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010
Tom Waits - Little Drop Of Poison
Πρωτη εφημερία σήμερα. πλιιιιιιςςςςςςςςςςςς να μεν αρρωστήσει κανένας, να με γλιστρήσει κανένας τζε να μεν φάει κανένας τίποτε που να τον πειράξει!!!
Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010
It's all coming back to you
Παρηγορήσου, ειναι τροχός και γυρίζει.
Να φοβάσαι, είναι τροχός και γυρίζει...
Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010
dedicated to the carers
Oxford Handbook of Clinical Medicine
Neurology section - Page 1
We dedicate this page to those carers who find themselves responsible for a friend or relative who has a chronic neurological illness,eg stroke Parkinson's disease, Alzheimer's disease or motor neurone disease. As a thought experiment,try spending a morning imagining that you are such a carer- eg trying to expunge the smell of soiled sheets from your clothes , while awaiting a visit from a neighbour, who said he would 'sit with him' so you can catch the bus into town and,like a guilty hedonist,play truant from your role as a nurse for a few sanity-giving hours of normal life. You wait.No one comes.You stop bothering about the smell of your clothes,and turn towards to your husband,about to say something,but when your eyes meets his,you realise he does not recognize you-and you keep your thoughts to yourself. Knuckles whiten as you grasp his collar to lift him forward on the commode,and you seem to hear a mocking voice over your shoulder saying:'...so I see we're getting angry with him today,are we?' The ceaseless round from mouth to anus,from bed to chair,from twilight to twilight,continues at infinitum.
Αυτα για τη ζωη που περνούν όσοι εχουν ενα πραγματικά δικό τους ανθρωπο σε μια προχωρημένης μορφής νευρολογική ασθένεια. Εχω δει πως είναι, εστω και απο απόσταση. Το πιο ακραίο ηταν η γυναίκα ενος εργάτη, που έμεινε σχεδόν φυτό μετά απο πτώση απο ύψος, 28 χρονών ανθρωπος. Μετανάστης, είχε ερθει μαζί με τη γυναίκα του για ενα καλύτερο μέλλον στην Ελλάδα,ετσι οπως γίνεται συνήθως. Μια ατυχη στιγμή του στοίχισε την καταστροφή του μεγαλύτερου μέρους του εγκεφάλου του,ετσι οπως το είδαμε στην αξονική τομογραφία. Χέρια διπλωμένα, πόδια τεντωμένα, βλέμμα ανέκφραστο,ενα αμυδρό χαμόγελο με σαλιαρίσματα, και η γυναίκα του, μη έχοντας και μη ξέροντας τι αλλο να κάνει, να κοιμάται μαζί του στο δωμάτιο του νοσοκομείου κοντά ένα χρόνο, να τον ταίζει και να τον κάνει μπάνιο με σφουγγάρι. Ξέροντας πως μάλλον δεν την αναγνωρίζει, ελπίζοντας πως την αναγνωρίζει, οταν το βλέμμα του καρφωνόταν πάνω της προτού κοιτάξει πέρα στο κενό.
Neurology section - Page 1
We dedicate this page to those carers who find themselves responsible for a friend or relative who has a chronic neurological illness,eg stroke Parkinson's disease, Alzheimer's disease or motor neurone disease. As a thought experiment,try spending a morning imagining that you are such a carer- eg trying to expunge the smell of soiled sheets from your clothes , while awaiting a visit from a neighbour, who said he would 'sit with him' so you can catch the bus into town and,like a guilty hedonist,play truant from your role as a nurse for a few sanity-giving hours of normal life. You wait.No one comes.You stop bothering about the smell of your clothes,and turn towards to your husband,about to say something,but when your eyes meets his,you realise he does not recognize you-and you keep your thoughts to yourself. Knuckles whiten as you grasp his collar to lift him forward on the commode,and you seem to hear a mocking voice over your shoulder saying:'...so I see we're getting angry with him today,are we?' The ceaseless round from mouth to anus,from bed to chair,from twilight to twilight,continues at infinitum.
Αυτα για τη ζωη που περνούν όσοι εχουν ενα πραγματικά δικό τους ανθρωπο σε μια προχωρημένης μορφής νευρολογική ασθένεια. Εχω δει πως είναι, εστω και απο απόσταση. Το πιο ακραίο ηταν η γυναίκα ενος εργάτη, που έμεινε σχεδόν φυτό μετά απο πτώση απο ύψος, 28 χρονών ανθρωπος. Μετανάστης, είχε ερθει μαζί με τη γυναίκα του για ενα καλύτερο μέλλον στην Ελλάδα,ετσι οπως γίνεται συνήθως. Μια ατυχη στιγμή του στοίχισε την καταστροφή του μεγαλύτερου μέρους του εγκεφάλου του,ετσι οπως το είδαμε στην αξονική τομογραφία. Χέρια διπλωμένα, πόδια τεντωμένα, βλέμμα ανέκφραστο,ενα αμυδρό χαμόγελο με σαλιαρίσματα, και η γυναίκα του, μη έχοντας και μη ξέροντας τι αλλο να κάνει, να κοιμάται μαζί του στο δωμάτιο του νοσοκομείου κοντά ένα χρόνο, να τον ταίζει και να τον κάνει μπάνιο με σφουγγάρι. Ξέροντας πως μάλλον δεν την αναγνωρίζει, ελπίζοντας πως την αναγνωρίζει, οταν το βλέμμα του καρφωνόταν πάνω της προτού κοιτάξει πέρα στο κενό.
Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010
update
Εκατσα να γραψω ενα email σε μια φιλη που με ερωτούσε πως περνω στην Ικαρια. Μετα που ενα σημείο που αρχισα να γράφω και εφκήκε σεντόνι,εσυνειδητοποίησα οτι επρεπε να απαντησω σε τουντην ερωτηση πολλές φορές γιατί εστείλαν μου κάμποσοι φίλοι και γνωστοι μηνυμα (κυρίως μέσω facebook) ρωτώντας ακριβώς αυτό. Οπότε απαντώ δαμέ, και εκείνοι που που διαβάζουν το μπλογκ, ας το θεωρήσουν προσωπική απάντηση (αν εχετε κάνει την αντίστοιχη ερώτηση) just for the record. i miss u all
(καταρχάς εξεκίνησα ρωτώντας τη φιλενάδα αν εν καλά και αν την παλεύκει. μετά εμπήκα στο θέμα)
Ασε ασε σήμερα η μέρα στο νοσοκομείο ήταν ένα δράμα, καταρχάς εγνωρίστηκα με τη συνταγογράφηση. oMG. ενεχω τιποτε αλλο να πω. Επέρασα τη μέρα σ'ενα δωματιούι 2x1 να γράφω φαρμακα σε βιβλιαρια ασφαλιστικών ταμείων. Σφραγίδες, αρι8μοί μητρώου, υπογραφές τζε πάλε που την αρχή. ΕΠΕΧΤΗΚΑ! το καλό εν οτι ετσι κάμνεις δημόσιες σχέσεις. Εγνώρισα και 2 κυπρέες μόνιμες κάτοικες Ικαρίας. Παντρεμένες και οι 2 με Ικαριώτες. Εδώσαν μου και οι 2 το τηλεφωνο τους να παω για καφε και νοσταλγικές συζητήσεις (φαντάζουμε). η μια εταξε μου να μου καμει και χαλούμια. ελπίζω να μεν εχασα την κολλούα μου. Αλλά εγυρισε μου αγρια γιατί ενόσω εγω εσυνταγογραφούσα σαν αργόσχολος δημόσιος υπάλληλος, στο τμήμα επειγόντων περιστατικών που είμαστε τοποθετημένοι και οι 3 οι καινουριοι, εγίνετουν της πουτάνας. Ηθελα πάρα πολλά να δω τα περιστατικά, τις προηγούμενες μέρες που εκάθουν στο ΤΕΠ εβαρούσαμεν μούγιες, μόνο κατι ορθοπεδικά περιστατικά εβλέπαμε. Μια μέρα που είπα και γω να πάω συνταγογράφηση επέρασεν ουλλη η παθολογία που τα επείγοντα. Νot fair!
Εχουμε και μια μικρή κόντρα με τη διοίκηση του νοσοκομείου... Βασικά οι νόμοι που ρυθμίζουν τη βασική λειτουργλια του ιδρύματος καταπατούνται συστηματικά και χωρίς αιδώ. Οι αγροτικοί γιατροί εκαταντήσαν να κρατούν μόνοι τους τα επείγοντα και τις κλινικες. ενω οι ειδικοί γιατροί (που υποτιθεται οτι μας εκπαιδευκουν αλλά αρχίδια μαλλουρετινα) καθουνται σπίτοι τους και πληρώνουνται κανονικά σαν να ηταν μέσα. Ερχονται μόνο αν το περιστατικό εν πραγματικά επείγον ή αμα τους παρακαλέσεις. Οποτε οι αγροτικοί τωρά εν σε πολλά επαναστατική φάση και γίνεται χαμός. Εχουμε και και κάτι ενστασεις με τις εφημερίες που ο νόμος ορίζει να πληρώνονται 7 το μήνα και το διοικητικό συμβουλιο θελει να καμνουμε παραπανω συν τις δευτερες εφημερίες που είσαι stand by για διακομιδή. Σορυ αλλα μουχτιν εν δουλεύκω. Ασε που οι διακομιδές στη Σαμο, συμφωνα με τους πιο παλιούς εν τρελλή ταλαιπωρία. Αν δεν εισαι τυχερος να πετύχεις το μεγάλο κιρυλέ καράβι που ομως ταξιδευκει μεταμεσονύχτιες ώρες, εννα πιάσεις ενα σαπιοκάραβο ειδικά ναυλωμένο χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό, εννα ξεράσεις τα αντερά σου αν δενεν λάδι η θάλασσα, εννα φτάσεις Σαμο πιο αρρωστος που τον ασθενη για τον οποίο θα εχεις το αγχος αμπα τζε μεινει σου στο δρόμο τζε παεις μέσα πριν καν ξεκινήσεις την ιατρική σου καριέρα, και θα ψαχνεις καράβι να φύεις τζε δε θα βρίσκεις. Ολα αυτα για το καταπληκτικό ποσό των 35 ευρω. Και γαμώ.
Παρόλα αυτά, ναι, η Ικαρία αρέσκει μου πολλά. Αν εξαιρέσεις τις πρώτες μέρες που επαθα το πρώτο πολιτισμικό σοκ με τα σουπερμαρκετ. Το περίπτερο της Μάρως εν πιο μεγάλο που το μεγαλύτερο σουπερμαρκετ του Αγιου Κηρυκου. Αφου εμπήκα την πρώτη μέρα σε ενα,και λαλώ που ηρτα εν τέλλια tiny, και μετά που είδα τα αλλα εφάνηκε μου τεράστιο το πρώτο που είδα. Τελοσπαντων, τελικά αμα ψαξεις βρίσκεις που ουλλα, κάτι στο ενα,κατι στο αλλο, συμπληρώνεις τις ελλείψεις.
Το τοπίο δε, εν το συζητώ. Μονο που πάω με τα πόδια δουλειά το πρωί και περνώ που το λιμάνι και βλέπω θάλασσα, φτιάχνει η διάθεση μου. Κανένα μεσημερι μετά τη δουλειά πάμε και για κολύμπι,το νερό εν κρυο αλλά ο καιρός εν ακόμα καλός. Μονο τη νυχτα θελεις ζακετα γιατί φυσά. Τα απογεύματα το λιμάνι εν υπέροχο, καθε απογευμα που κατεβαίνω για βόλτα, οσο κουρασμένη και να μαι που τη δουλεια ή που τουντες μαλακίες που γίνουνται με τη διοικηση, εν μπορώ να μεν επιβεβαιώσω οτι επήρα τη σωστή απόφαση που ήρτα.
Το μονο που ρε γαμωτο, για νησί, το φαι ενεν πολλά σπουδαίο. Ενεχει να φανταστείς ουτε μια ψαροταβερνα στον Αγιο. Στην αρχή ετρωαμε συνεχεια πιτσα, σαλατες γύρους και διαφορα άλλα οχι πολυ ευφάνταστα και υγιεινά. Η κουζινα εν περιλαμβάνει τιποτε το παραδοσιακό και πρωτότυπο. ΜΟνο που τα υλικά εν καλα γιατί εν ντοπιας παραγωγής, οπότε οτι τζε να φαεις εχει τη γευση του φυσικού προιοντος.
Καπου δαμε εκατάλαβα οτι εμακρυγορούσα λίο στο email και ειπα, επειδη εφκηκεν λιο η πίστη μου να το γράψω, να το δημοσιευσω δαμέ, και οποιος εχει απορίες να ανατρέξει. τΟ σπίτι μου εν μεγαλο και χωρεί επισκεπτες, οσοι πιστοι προσέλθετε για τζαμπέ διακοπές!
(καταρχάς εξεκίνησα ρωτώντας τη φιλενάδα αν εν καλά και αν την παλεύκει. μετά εμπήκα στο θέμα)
Ασε ασε σήμερα η μέρα στο νοσοκομείο ήταν ένα δράμα, καταρχάς εγνωρίστηκα με τη συνταγογράφηση. oMG. ενεχω τιποτε αλλο να πω. Επέρασα τη μέρα σ'ενα δωματιούι 2x1 να γράφω φαρμακα σε βιβλιαρια ασφαλιστικών ταμείων. Σφραγίδες, αρι8μοί μητρώου, υπογραφές τζε πάλε που την αρχή. ΕΠΕΧΤΗΚΑ! το καλό εν οτι ετσι κάμνεις δημόσιες σχέσεις. Εγνώρισα και 2 κυπρέες μόνιμες κάτοικες Ικαρίας. Παντρεμένες και οι 2 με Ικαριώτες. Εδώσαν μου και οι 2 το τηλεφωνο τους να παω για καφε και νοσταλγικές συζητήσεις (φαντάζουμε). η μια εταξε μου να μου καμει και χαλούμια. ελπίζω να μεν εχασα την κολλούα μου. Αλλά εγυρισε μου αγρια γιατί ενόσω εγω εσυνταγογραφούσα σαν αργόσχολος δημόσιος υπάλληλος, στο τμήμα επειγόντων περιστατικών που είμαστε τοποθετημένοι και οι 3 οι καινουριοι, εγίνετουν της πουτάνας. Ηθελα πάρα πολλά να δω τα περιστατικά, τις προηγούμενες μέρες που εκάθουν στο ΤΕΠ εβαρούσαμεν μούγιες, μόνο κατι ορθοπεδικά περιστατικά εβλέπαμε. Μια μέρα που είπα και γω να πάω συνταγογράφηση επέρασεν ουλλη η παθολογία που τα επείγοντα. Νot fair!
Εχουμε και μια μικρή κόντρα με τη διοίκηση του νοσοκομείου... Βασικά οι νόμοι που ρυθμίζουν τη βασική λειτουργλια του ιδρύματος καταπατούνται συστηματικά και χωρίς αιδώ. Οι αγροτικοί γιατροί εκαταντήσαν να κρατούν μόνοι τους τα επείγοντα και τις κλινικες. ενω οι ειδικοί γιατροί (που υποτιθεται οτι μας εκπαιδευκουν αλλά αρχίδια μαλλουρετινα) καθουνται σπίτοι τους και πληρώνουνται κανονικά σαν να ηταν μέσα. Ερχονται μόνο αν το περιστατικό εν πραγματικά επείγον ή αμα τους παρακαλέσεις. Οποτε οι αγροτικοί τωρά εν σε πολλά επαναστατική φάση και γίνεται χαμός. Εχουμε και και κάτι ενστασεις με τις εφημερίες που ο νόμος ορίζει να πληρώνονται 7 το μήνα και το διοικητικό συμβουλιο θελει να καμνουμε παραπανω συν τις δευτερες εφημερίες που είσαι stand by για διακομιδή. Σορυ αλλα μουχτιν εν δουλεύκω. Ασε που οι διακομιδές στη Σαμο, συμφωνα με τους πιο παλιούς εν τρελλή ταλαιπωρία. Αν δεν εισαι τυχερος να πετύχεις το μεγάλο κιρυλέ καράβι που ομως ταξιδευκει μεταμεσονύχτιες ώρες, εννα πιάσεις ενα σαπιοκάραβο ειδικά ναυλωμένο χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό, εννα ξεράσεις τα αντερά σου αν δενεν λάδι η θάλασσα, εννα φτάσεις Σαμο πιο αρρωστος που τον ασθενη για τον οποίο θα εχεις το αγχος αμπα τζε μεινει σου στο δρόμο τζε παεις μέσα πριν καν ξεκινήσεις την ιατρική σου καριέρα, και θα ψαχνεις καράβι να φύεις τζε δε θα βρίσκεις. Ολα αυτα για το καταπληκτικό ποσό των 35 ευρω. Και γαμώ.
Παρόλα αυτά, ναι, η Ικαρία αρέσκει μου πολλά. Αν εξαιρέσεις τις πρώτες μέρες που επαθα το πρώτο πολιτισμικό σοκ με τα σουπερμαρκετ. Το περίπτερο της Μάρως εν πιο μεγάλο που το μεγαλύτερο σουπερμαρκετ του Αγιου Κηρυκου. Αφου εμπήκα την πρώτη μέρα σε ενα,και λαλώ που ηρτα εν τέλλια tiny, και μετά που είδα τα αλλα εφάνηκε μου τεράστιο το πρώτο που είδα. Τελοσπαντων, τελικά αμα ψαξεις βρίσκεις που ουλλα, κάτι στο ενα,κατι στο αλλο, συμπληρώνεις τις ελλείψεις.
Το τοπίο δε, εν το συζητώ. Μονο που πάω με τα πόδια δουλειά το πρωί και περνώ που το λιμάνι και βλέπω θάλασσα, φτιάχνει η διάθεση μου. Κανένα μεσημερι μετά τη δουλειά πάμε και για κολύμπι,το νερό εν κρυο αλλά ο καιρός εν ακόμα καλός. Μονο τη νυχτα θελεις ζακετα γιατί φυσά. Τα απογεύματα το λιμάνι εν υπέροχο, καθε απογευμα που κατεβαίνω για βόλτα, οσο κουρασμένη και να μαι που τη δουλεια ή που τουντες μαλακίες που γίνουνται με τη διοικηση, εν μπορώ να μεν επιβεβαιώσω οτι επήρα τη σωστή απόφαση που ήρτα.
Το μονο που ρε γαμωτο, για νησί, το φαι ενεν πολλά σπουδαίο. Ενεχει να φανταστείς ουτε μια ψαροταβερνα στον Αγιο. Στην αρχή ετρωαμε συνεχεια πιτσα, σαλατες γύρους και διαφορα άλλα οχι πολυ ευφάνταστα και υγιεινά. Η κουζινα εν περιλαμβάνει τιποτε το παραδοσιακό και πρωτότυπο. ΜΟνο που τα υλικά εν καλα γιατί εν ντοπιας παραγωγής, οπότε οτι τζε να φαεις εχει τη γευση του φυσικού προιοντος.
Καπου δαμε εκατάλαβα οτι εμακρυγορούσα λίο στο email και ειπα, επειδη εφκηκεν λιο η πίστη μου να το γράψω, να το δημοσιευσω δαμέ, και οποιος εχει απορίες να ανατρέξει. τΟ σπίτι μου εν μεγαλο και χωρεί επισκεπτες, οσοι πιστοι προσέλθετε για τζαμπέ διακοπές!
Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010
Σάββατο 24 Ιουλίου 2010
εσιει εργοδότη τζιαθρωπο?
Εν είμαι καλά κόρη μου. Ψυχολογικά είμαι χάλια, εχει 15 μέρες να τζιμι8ώ.Τι εγινε? Απολύσαν με. Αλλά εννεν τούτο που με επείραξε.Εν ο τρόπος που με απολύσαν. Δουλεύκω στο Ζορμπά 18 χρόνια. Ήμουν ο ενας που τους πρώτους 3 υπαλλήλους που μαζί εξεκινήσαμε την επιχείρηση. Τζε ερκουνται μετά που τόσα χρόνια που με ξέρουν να μου παίξουν ετσι παιχνίδι...
Να σου τα πω που την αρχή. Είχαν την απαίτηση που μας να υπογράψουμε ενα χαρτί που λαλεί οτι θα δουλεύκουμε 2 ώρες παραπανω την εβδομάδα με τα ίδια λεφτά. Για να μας εχουν να δουλευκουμε παραπάνω τζε να μεν τους πιάνει ο νόμος. Ειπαν μας οτι ετσι εν τα πράματα τζε αν δεν μας αρέσκει έσιει τζιαλλού δουλειές. Ο κόσμος εφοήθηκε τζε υπογράψαν ούλλοι. Μονο εγώ και καμια 30αριά άλλοι αρνηθήκαμεν να υπογράψουμε. Αρκέψαν να ψάχνουν αφορμές τζε σιγά σιγά εθκιώξαν μας ούλλους. Εμένα τι μου εκάμαν... εκαταλάβαινα το οτι εγυρεύκαν τρόπο να με ξεφορτωθούν. Μιαν ημέρα εμαλλώναν 2 γενέτζες δίπλα μου, εκάθετουν η μια που την μια πλευρά τζε η αλλη που την άλλη,τζε γω στη μέση. Στην πολλην την ώρα επόνησα τη κκελλέ μου να τες ακούω, εφώναξα τους να σταματήσουν τζε έδωσα της μιας ενα χτύπημα πας τον ώμο. Οι δυνατά, οσον τζε κούμπησα την. Ηβραν πάτημα που τζαμέ. Εβάλαν την να υπογράψει πως την έδερα, τζε ετάξαν της πως αμα το έκαμνε, θα εθκιώχναν την άλλη που εμαλλώναν, θα της εδιούσαν τζίνης τη δουλειά της απολυμένης και θα της εκάμναν τζε αυξηση. Η κοπέλα υπογραψε. Στο τέλος απολύσαν την,τζε εκρατήσαν την άλλη. Ετιμωρήσαν την γιατί το εχουμιστηκε στους αλλους. Εμένα είπαν μου να φύω που τη δουλειά, τζε εκβιάσαν με. Εν το χωρεί ο νους μου πως μου εκάμαν ετσι πράμα. Είπαν μου να υπογράψω οτι παραιτούμε με τη θέληση μου γιατί εννα με κατηγορήσουν οτι έδερα τη γεναίκα τζε να με παρουν δικαστήρια. Πάνω στα νεύρα μου υπόγραψα. Εφοήθηκα.Εκατάλαβα ιντα καθάρματα ενι. Είμαι 60 χρονών τζε ούτε ραπόρτο εν επιασα. Αλισβερίσια με την αστυνομία εν είχα ποττέ μου. Εχω το μετωπο μου καθαρό, εν θέλω τωρα να με κατηγορούν οτι δέρνω γενέτζες τζε να βουρώ στα δικαστήρια. Ιντα έθελα τζε υπόγραψα... τωρά εν δικαιούμαι τίποτε, τζε τζαμέ που είμαι αθώος παν να με φκάλουν φταίχτη, οι παλιάνθρωποι. Οταν επήα να τους δουλέψω ενεξέραν τι ήταν το γλύκισμα, εδούλεψα τους σαν τον σιύλο, εκλέψαν μου τες δόσεις μου, εμπήκαν στο αυτοκίνητο μου τζε επιάσαν τα χαρτιά μου με τες συνταγές. Εν εφυα τότε, γιατι νομίζεις οι αλλοι εν καλύττεροι? ουλλοι οι ίδιοι ενι...
Αν τους εχω αναγκη? Υπολόγιζα να δουλευκω ως τα 65 μου... Τωρά πάει η ασφάλεια, παν ούλλα... ποιος εννα με εργοδοτήσει σε τούντην ηλικία? ενεχω κουράγιο να κάμω δική μου δουλειά, τα σιέρκα μου εξεράναν, εν που 13 χρονών που δουλευκω...
Πεφτω την νύχτα τζ εν τζιμούμαι που το κάχρι μου, παραπάνω που ουλλα πειράζει με τουτη η σκευωρία που μου εκάμαν, εν μπορώ να μεν στεναχωρκούμαι, προσπαθώ να το ξεπεράσω αλλά σκέφτουμαι το συνέχεια, ενεχω όρεξη να φάω, επόνησα το στομάσιη μου, πάω τουαλέττα τζε φκάλλω γαίμα...
Να σου τα πω που την αρχή. Είχαν την απαίτηση που μας να υπογράψουμε ενα χαρτί που λαλεί οτι θα δουλεύκουμε 2 ώρες παραπανω την εβδομάδα με τα ίδια λεφτά. Για να μας εχουν να δουλευκουμε παραπάνω τζε να μεν τους πιάνει ο νόμος. Ειπαν μας οτι ετσι εν τα πράματα τζε αν δεν μας αρέσκει έσιει τζιαλλού δουλειές. Ο κόσμος εφοήθηκε τζε υπογράψαν ούλλοι. Μονο εγώ και καμια 30αριά άλλοι αρνηθήκαμεν να υπογράψουμε. Αρκέψαν να ψάχνουν αφορμές τζε σιγά σιγά εθκιώξαν μας ούλλους. Εμένα τι μου εκάμαν... εκαταλάβαινα το οτι εγυρεύκαν τρόπο να με ξεφορτωθούν. Μιαν ημέρα εμαλλώναν 2 γενέτζες δίπλα μου, εκάθετουν η μια που την μια πλευρά τζε η αλλη που την άλλη,τζε γω στη μέση. Στην πολλην την ώρα επόνησα τη κκελλέ μου να τες ακούω, εφώναξα τους να σταματήσουν τζε έδωσα της μιας ενα χτύπημα πας τον ώμο. Οι δυνατά, οσον τζε κούμπησα την. Ηβραν πάτημα που τζαμέ. Εβάλαν την να υπογράψει πως την έδερα, τζε ετάξαν της πως αμα το έκαμνε, θα εθκιώχναν την άλλη που εμαλλώναν, θα της εδιούσαν τζίνης τη δουλειά της απολυμένης και θα της εκάμναν τζε αυξηση. Η κοπέλα υπογραψε. Στο τέλος απολύσαν την,τζε εκρατήσαν την άλλη. Ετιμωρήσαν την γιατί το εχουμιστηκε στους αλλους. Εμένα είπαν μου να φύω που τη δουλειά, τζε εκβιάσαν με. Εν το χωρεί ο νους μου πως μου εκάμαν ετσι πράμα. Είπαν μου να υπογράψω οτι παραιτούμε με τη θέληση μου γιατί εννα με κατηγορήσουν οτι έδερα τη γεναίκα τζε να με παρουν δικαστήρια. Πάνω στα νεύρα μου υπόγραψα. Εφοήθηκα.Εκατάλαβα ιντα καθάρματα ενι. Είμαι 60 χρονών τζε ούτε ραπόρτο εν επιασα. Αλισβερίσια με την αστυνομία εν είχα ποττέ μου. Εχω το μετωπο μου καθαρό, εν θέλω τωρα να με κατηγορούν οτι δέρνω γενέτζες τζε να βουρώ στα δικαστήρια. Ιντα έθελα τζε υπόγραψα... τωρά εν δικαιούμαι τίποτε, τζε τζαμέ που είμαι αθώος παν να με φκάλουν φταίχτη, οι παλιάνθρωποι. Οταν επήα να τους δουλέψω ενεξέραν τι ήταν το γλύκισμα, εδούλεψα τους σαν τον σιύλο, εκλέψαν μου τες δόσεις μου, εμπήκαν στο αυτοκίνητο μου τζε επιάσαν τα χαρτιά μου με τες συνταγές. Εν εφυα τότε, γιατι νομίζεις οι αλλοι εν καλύττεροι? ουλλοι οι ίδιοι ενι...
Αν τους εχω αναγκη? Υπολόγιζα να δουλευκω ως τα 65 μου... Τωρά πάει η ασφάλεια, παν ούλλα... ποιος εννα με εργοδοτήσει σε τούντην ηλικία? ενεχω κουράγιο να κάμω δική μου δουλειά, τα σιέρκα μου εξεράναν, εν που 13 χρονών που δουλευκω...
Πεφτω την νύχτα τζ εν τζιμούμαι που το κάχρι μου, παραπάνω που ουλλα πειράζει με τουτη η σκευωρία που μου εκάμαν, εν μπορώ να μεν στεναχωρκούμαι, προσπαθώ να το ξεπεράσω αλλά σκέφτουμαι το συνέχεια, ενεχω όρεξη να φάω, επόνησα το στομάσιη μου, πάω τουαλέττα τζε φκάλλω γαίμα...
Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010
Κυριακή 11 Ιουλίου 2010
nikolas asimos- tha sou klepso to sakaki
mana mou eftixos pou iparxoun kai oi efimeries na ka8oume lio mesa kai na kamnw apoxi pou to alkool. lipon apofasisa to. no more exodoi. auti ti vdomada 8a katsw spiti, 8a araxw spiti, seismos na ginei den prokeite na vgw. oute thimoume pote itan i teleutea fora pou ekatsa mia nixta mesa plin ton efimeriwn pou ka8oume mesa sto nosokomeio. tora 8a mou peis, iparxei logos pou en ka8oume spiti. barkoume spiti. varkoume polla spiti. alla pale exw mia faousa vivlia pou 8elw na 8kebasw. kairos na valw mpros. tzinto "xriso skaraveo" exei panw pou ena mina pou ton 8kebazw, an einai dinaton, je na peis en kanena megalo vivlio...
8a katsw spiti loipon, 8a fkw me to laptop mou sto mpalkoni, 8a pinw gala me triantafillo anti gia mpires, kai 8a 8kebasw ta vivlia mou. elpizw mono na men mou steilei kanenas pareas minima na fkoume, giati pragmatika en nomizw na antista8w.
p.s ta traou8kia pou vallw en asxeta me to 8ema tis anartisis, tin proigoumeni vdomada ekollise mou o aggelakas, auti mallon 8a einai i evdomada tou asimou. tounto tragoudi 8imizei mou entona mia mitsikouroua fili mou, pou tora en sti 8essaloniki kai dia exetaseis gia tin kalon texnon. kali epitixia rokola mou.
Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010
Giannis Aggelakas - i agapi ormaei mprosta
εχει μέρες που σκέφτουμε πως πρεπει να φυλάξω κάτι που τζίνα που ζω και σκέφτουμαι στο blog μου (γιατί το συνηθισμένο ημερολόγιο που εγράφαμε στην εφηβεία μας είναι πλεον τρε μπαναλ, ενω το διαδικτυακό εν τρεντυ). Κινδυνεύει τουτος ο (σχεδον) χρόνος που επέρασα στην Κυπρο να πνιεί στην λήθη και την ασημαντότητα αν παραμείνει μόνο μέσα στες προφορικές αναμνήσεις μου, αφενός επειδή είμαι καλή υποψήφια για μελλοντικό alzheimer, και αφετέρου επειδή γενικά εν θυμούμαι ούτε τι έφαα εχτες.
Κοντέφκει ακόμα ένα τέλος εποχής. Ο απολογισμός του χρόνου πρέπει να γίνει κάποια στιγμή στο μελλον,με μοναδικό σκοπό να βοηθήσει στην λήψη αποφάσεων για τη συνέχεια. Παλε εννα χάσω τους φίλους μου... παλε εννα ξεκινήσω που την αρχή κάτι καινούριο,επίσης μικρης διάρκειας. Ξέρω οτι ο,τι και να γίνει εννα προσαρμοστώ, και τούντη φορά αναμένω με ανυπομονησία και περιέργεια την εξέλιξη, αλλά οσο ναναι, εχει κάποια πρόσωπα και πράγματα που εννα μου λείψουν πολλά.
Τζινο που ελπίζω οτι εν θα ξεχάσω που τουντο χρόνο εν οι αμέτρητες νύχτες που επεράσαμε καθισμένοι στο κατώφλι του stranger than paradise kαπνίζοντας το ενα τσιγάρο μετά το άλλο, συζητώντας με φίλους,γνωστους και μερικές φορές αγνώστους, κόφκοντας κινηση και μερικές φορές (υπο την επίδραση του αλκοολ) χορεύοντας. Σήμερα αλλάζει επίσημα η ιδιοκτησία του μαγαζιου. ελπιζω να μεν αλλάξει το στυλ του.
Το καλοκαίρι στην Κυπρο εν οπως θα επερίμενε κανείς οτι θα ηταν. Ευτυχώς οι τόσο πυρά, τες νυχτες το αερουι εν ευχάριστα παγωμένο ακόμα, η Λευκωσία εγέμωσε κόσμο, η Φανερωμένη εν κάθε νύχτα πίττα, στα καλά καθουμενα με δυσκολία βρίσκεις να κάτσεις ακόμα και ώρες μη-αιχμής.Εντουτοις οι φίλοι εχουν αρχίσει ήδη να εγκαταλείπουν το νησί,νιωθω να υπάρχει μια υποβόσκουσα μελαγχολία. Εννα είμαι πίσω οταν γυρίσουν? Τι εννα κάμω τελικά με τη ζωή μου? Για ποσον ακόμα εννα φκαίνω και να πίνω και να καπνίζω και να γυρίζω στα ίδια μέρη, και κάθε μέρα να πιεννω σπίτι με το ίδιο αίσθημα δυσπνοιας, με ενα κόμπο στο λαιμό, να ππεφτω για υπνο οπως το γάρο και το πρωι μετά που τρία ξυπνητηρια που μπορει και να μεν τα ακούσω καν, να σηκώνομαι και να πιέννω δουλειά οπως το ζομπι, περιμένοντας να περάσει η ώρα για φύω. Και ποιος εννα αντικαταστησει τζίνους που φεφκουν...
Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010
life is wonderful
eperasa ena iperoxo 10imero stin a8ina
e8imi8ika how it feels to be alive. ALIVE.
Xeneroti,mizeri kipriaki zoi.
erkoume piso stin kipro lies meres meta tin programmatismeni epistrofi, kai logo tis anevasmenis psixologias, i zoi fenete akoma je dame, pio orea. I zoi en orea, oi an8ropoi exoun pio pollin endiaferon, i douleia en liotero skliri, egina je gw pio anextiki, pio aisiodoxi. En apisteuto pos ena taxidi mporei na se kami na nio8eis kiriolektika "high" toso kairo meta tin epistrofi sou. i should do this more often. xerw oti en je polloarkw na vi8istrw stin kata8lipsi pou profanos en i agapimeni mou "state of mind" alla pros to paron to alkool akoma na metavolistei sto sikoti mou (inta chance exo arages sou na men pe8anw pou kirrosi tou ipatos)
epiame simera kai eidame tis exetaseis ton teliofoiton tis dramatikis sxolis "vladimiros kiriakidis". Itan kaloi pera apo ka8e prosdokia, ediskoleutika na 3exorisw tous kaliterous, anevasan kommatia pou arxees tragodies kai apospasmata pou tous vrikolakes tou ipsen. Gamatoi, apolausa 8eatro, eixa kairo na apolausw toso to 8eatro. tin epomeni vdomada exoun tin exetasi sto neoelliniko 8eatro, enexo idea ti enna anevasoun alla pisteukw ennan exisou kalo. osoi pistoi prosel8ete. kai meta gia potaki sto skali, itan je o alkinoos jame je emilisame lio gia politiki kai sigkekrimena gia anarxia. an mi ti allo exei endiaferouses apopseis.
ne, ne, ne. i zoi en orea. merikes fores.
e8imi8ika how it feels to be alive. ALIVE.
Xeneroti,mizeri kipriaki zoi.
erkoume piso stin kipro lies meres meta tin programmatismeni epistrofi, kai logo tis anevasmenis psixologias, i zoi fenete akoma je dame, pio orea. I zoi en orea, oi an8ropoi exoun pio pollin endiaferon, i douleia en liotero skliri, egina je gw pio anextiki, pio aisiodoxi. En apisteuto pos ena taxidi mporei na se kami na nio8eis kiriolektika "high" toso kairo meta tin epistrofi sou. i should do this more often. xerw oti en je polloarkw na vi8istrw stin kata8lipsi pou profanos en i agapimeni mou "state of mind" alla pros to paron to alkool akoma na metavolistei sto sikoti mou (inta chance exo arages sou na men pe8anw pou kirrosi tou ipatos)
epiame simera kai eidame tis exetaseis ton teliofoiton tis dramatikis sxolis "vladimiros kiriakidis". Itan kaloi pera apo ka8e prosdokia, ediskoleutika na 3exorisw tous kaliterous, anevasan kommatia pou arxees tragodies kai apospasmata pou tous vrikolakes tou ipsen. Gamatoi, apolausa 8eatro, eixa kairo na apolausw toso to 8eatro. tin epomeni vdomada exoun tin exetasi sto neoelliniko 8eatro, enexo idea ti enna anevasoun alla pisteukw ennan exisou kalo. osoi pistoi prosel8ete. kai meta gia potaki sto skali, itan je o alkinoos jame je emilisame lio gia politiki kai sigkekrimena gia anarxia. an mi ti allo exei endiaferouses apopseis.
ne, ne, ne. i zoi en orea. merikes fores.
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ-ΟΙ ΛΥΠΗΜΕΝΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ
Με ημέρα αρχίζει η εβδομάδα,
με ημέρα τελειώνει.
Κι η Κυριακή, κόμπος σφιχτός
να μη λυθούν οι εβδομάδες.
Έρχεται πάντα από το ίδιο Σαββατόβραδο
και φέρνει λίγο ύπνο παραπάνω το πρωί
και το θεό, όσο τον δίνουν οι ορθρινές καμπάνες.
Λίγο να σταθείς στ' ανοιχτά παράθυρα
και να κοντοσταθείς σ' αυτά που δεν συμβαίνουν,
περνάει η ώρα.
Δημοτικά τραγούδια απ' τα παράθυρα
ποια γυναί- ποια γυναί- ποια γυναίκα θα σε πάρει,
σιγά σιγά η Κυριακή μεσουρανεί
σαν τρομαγμένη απορία.
Στις γειτονιές
περνάνε γύφτισσες να πω το ριζικό σου,
ποια γυναί- ποια γυναί- ποια γυναίκα θα σε πάρει,
δημοτικά τραγούδια απ' τα παράθυρα, ριζικά.
Πιο πέρα κάποιο ντέφι, έν' αρκουδάκι
δείξε πώς βάζουν πούδρα τα κορίτσια
στον καθρέφτη, πώς γδύνεται η Μονρόε...
Μη γελάς. Βρέθηκε κάποτε νεκρή η Μονρόε.
Με πράγματα που δεν αντέχουν μη γελάς.
Αχ, οι λυπημένες φράσεις, οι λυπημένες λέξεις,
πώς μοιάζουν στους τυφλούς οργανοπαίχτες
στους δρόμους τους εμπορικούς, τις Κυριακές.
Να είχαμε μιαν άνοιξη.
Μη γελάς.
Με πράγματα που δεν υπάρχουν μη γελάς.
Ας λένε τα πουλιά κι οι μυρωδιές στα πλάγια
πως είναι Απρίλης.
Το λένε τα πουλιά κι οι έρωτες των άλλων.
Εμένα μ' εξαπατούνε οι θεοί
κάθε που αλλάζει ο καιρός,
κάθε που δεν αλλάζει.
Μη γελάς.
Έαρ δεν γίνεται
με ρίμες
ήλιοι-Απρίλιοι,
ήλιοι-Απρίλιοι,
ομοιοκατάληκτες στιγμές,
χρόνος χρωμάτων,
στρέμματα φωτός,
χαμομηλιών ανυπομονησία να μυρίσουν.
Δημοτικά τραγούδια απ' τα παράθυρα
ποια γυναί- ποια γυναί- ποια γυναίκα θα σε πάρει,
κι όλα τ' άλλα τρόποι
για να πεθαίνουνε ανώδυνα τα ημερολόγια.
Την Κυριακή τραβάει σε μάκρος
των τραγουδιών η αγωνία
ποια γυναί- ποια γυναί-
Αχ, οι λυπημένες φράσεις, οι λυπημένες λέξεις,
στους δρόμους τους εμπορικούς,
τις Κυριακές τις ανοιξιάτικες.
Πέμπτη 15 Απριλίου 2010
Να τον χαιρομαστε τον διευθυντή μας.
Οτι ο διευθυντης της χειρουργικής κλινικής είναι ανυπόθετος, φαίνεται που τη συνδικαλιστική του δράση. Γίνεται μάνα μου πολιτικός και αθρωπος????
Οτι σαν γιατρός εν πολλά καλός,είναι μια φήμη που κυκλοφορεί μαζί με τες άλλες ιστορίες, που εν κάπως φοιτσιάρικες και εν θέλω να τες αναπαράξω γιατί ενιξέρω αν εν αλήθκεια,πάντως αν εν αλήθκεια, πλις stay away που το χειρουργικό τμήμα του ΓΝΛ. Το γεγονός οτι φαίνεται στη φάτσα του οτι εν καθήκι, εν καθαρά δική μου αποψη και μπορεί να μεν εχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Τζινο που εχει σχεση με την πραγματικότητα πάντως εν οτι ενα 15-30% των χειρουργικών ασθενών είναι παχύσαρκα θηλυκά (Στην πλειοψηφία) που τους χειρουργεί ο ίδιος ο διευθυντης και πετσοκόφκει το στομάχι τους για να παστήνουν. Δηλαδή που τες 30 κλίνες, αν εξαιρέσεις κάποιες που παν για τα επέιγοντα, οι 5-7 πασιν για τζίντες ασθενείς που παστινίσκουν εις βάρος των δημόσιων ταμείων, και κάτσε εσύ που πρέπει να κάμεις ενα οποιοδήποτε χειρουργείο (π.χ κανένας καρκίνος) να περιμένεις να φκερώσει κρεβάτι για να χειρουργηθείς, επειδή εν διαθέτεις τα λεφτά να πάεις σε ιδιωτικό. (γιατί ξέρω οτι αν τα εδιέθετες θα επήεννες) Μιλούμε βεβαια για χαμηλοσυνταξιούχους, τους ίδιους που περιμένουν 4-5-6 μήνες να τους δει ενας ΩΡΛ η ενας οφθαλμίατρος.
Τελοσπάντων,το αν κερδίζει λεφτά ο κυριος διευθυντης που τες εγχειρήσεις για την παχυσαρκια δεν το γνωρίζω, οπως γίνεται σε ετσι περιπτώσεις, κάτι πιάνει το αυτί μου αλλα προτιμω να μεν το σχολιάσω. Μπορεί ναν ουλλα κακοήθειες.
ΟΜως σήμερα πιστευκω πραγματικά οτι εφκαλλε τζε το σιοινί τζε το παλλούτζι ο μπασταρτος. Εφερε τη γραμματέα του να κάμει ανόρθωση στήθους και προσθήκη σιλικόνης. Και επειδή εν επιτρέπουνται ετσι εγχειρήσεις, εγραψε πας το χαρτί οτι εννα της κάμει βιοψία μαστών μισιη μου. Τζε εν κανεί, που χρησιμοποιεί την δημόσια κλινική για τες υποθέσεις του, λόγω του παράνομου της πράξης του, σήμερα ενεγινε καμιά άλλη προγραμματισμένη εισαγωγή (που εν περνα μέρα που να μεν έχουμε τουλαχιστον 6-8) δηλαδή εμετακίνησε τουλάχιστον 6 χειρουργία, για να βάλει παρανόμως βυζιά στην γραμματέα του. (το ευλογο ερώτημα κρατώ το για το τέλος)
Τζε άλλοι οι ππεζεβέγκηες οι ακόλουθοι του αλλοι μαλάκες με περικεφαλαία, ελαλούσαν το κρυφά μεταξύ τους τζε εγελούσαν (μα γιατί εν θα γίνουν εισαγωγές σήμερα? υπάρχουν 2 λόγοι,ο δεξις και ο αριστερος)
Ρε μα είμαστε σοβαροί??? ολόκληρη η λειτουργία της χειρουργικής κλινικής διακόπτεται για να βάλει βυζιά η γραμματέας???
Τζε τουτος ο ανθρωπος, τουτο το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΕΣΙΗ θελει να βαλει υποψηφιότητα για βουλευτης!!
Ειλικρινά εσιει που την ώρα που το έμαθα νομίζω η πίεση μου εν σταθερά στο 20. Εν θέλω να το αφήσω να ππέσει χαμέ, ενεν μόνο τουτο, εν η ολη του συμπεριφορά που υποδηλώνει οτι είδεν το νοσοκομείο ως την προσωπική του κλινική. Κάπως πρέπει να μπει στη θέση του. Ενιξερω τι να κάμω, εσιει κανένα δικηγόρο τζαμέ εξω να μου δώσει καμια συμβουλή? Να φκω στες εφημερίδες να τον κράξω? Αλλά πάλε εν ελάχιστα τα στοιχεία μου, και ευκόλως αντικρουόμενα.
Θελω να διευκρινίσω οτι ενέχω τιποτε εναντίον της χειρουργικής αντιμετώπισης της παχυσαρκίας οταν γίνεται σε ατομα με πραγματικό πρόβλημα παχυσαρκίας και πραγματικό πρόβλημα υγείας. Αλλά να ερκεται η κάθε κυράτσα με λίο μεγάλο κώλο, και να θελει να παστήνει free, ε σορυ αλλά εν τζε πληρώνουμε γιαυτό τους φορους! Τζε ατε η γαστρεκτομή, οι κοιλιοπλαστικές γιατι να πληρωνουνται που το δημόσιο?
τζε η τελευταία ερώτηση
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΥΡΙΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΑ ΒΥΖΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΟΣ ΣΑΣ???
ΙΝΤΑ ΔΟΥΛΕΙΑΝ ΕΣΙΕΤΕ ΕΣΕΙς ΜΕ ΤΑ ΒΥΖΙΑ ΤΗΣ?
Οτι σαν γιατρός εν πολλά καλός,είναι μια φήμη που κυκλοφορεί μαζί με τες άλλες ιστορίες, που εν κάπως φοιτσιάρικες και εν θέλω να τες αναπαράξω γιατί ενιξέρω αν εν αλήθκεια,πάντως αν εν αλήθκεια, πλις stay away που το χειρουργικό τμήμα του ΓΝΛ. Το γεγονός οτι φαίνεται στη φάτσα του οτι εν καθήκι, εν καθαρά δική μου αποψη και μπορεί να μεν εχει καμία σχέση με την πραγματικότητα. Τζινο που εχει σχεση με την πραγματικότητα πάντως εν οτι ενα 15-30% των χειρουργικών ασθενών είναι παχύσαρκα θηλυκά (Στην πλειοψηφία) που τους χειρουργεί ο ίδιος ο διευθυντης και πετσοκόφκει το στομάχι τους για να παστήνουν. Δηλαδή που τες 30 κλίνες, αν εξαιρέσεις κάποιες που παν για τα επέιγοντα, οι 5-7 πασιν για τζίντες ασθενείς που παστινίσκουν εις βάρος των δημόσιων ταμείων, και κάτσε εσύ που πρέπει να κάμεις ενα οποιοδήποτε χειρουργείο (π.χ κανένας καρκίνος) να περιμένεις να φκερώσει κρεβάτι για να χειρουργηθείς, επειδή εν διαθέτεις τα λεφτά να πάεις σε ιδιωτικό. (γιατί ξέρω οτι αν τα εδιέθετες θα επήεννες) Μιλούμε βεβαια για χαμηλοσυνταξιούχους, τους ίδιους που περιμένουν 4-5-6 μήνες να τους δει ενας ΩΡΛ η ενας οφθαλμίατρος.
Τελοσπάντων,το αν κερδίζει λεφτά ο κυριος διευθυντης που τες εγχειρήσεις για την παχυσαρκια δεν το γνωρίζω, οπως γίνεται σε ετσι περιπτώσεις, κάτι πιάνει το αυτί μου αλλα προτιμω να μεν το σχολιάσω. Μπορεί ναν ουλλα κακοήθειες.
ΟΜως σήμερα πιστευκω πραγματικά οτι εφκαλλε τζε το σιοινί τζε το παλλούτζι ο μπασταρτος. Εφερε τη γραμματέα του να κάμει ανόρθωση στήθους και προσθήκη σιλικόνης. Και επειδή εν επιτρέπουνται ετσι εγχειρήσεις, εγραψε πας το χαρτί οτι εννα της κάμει βιοψία μαστών μισιη μου. Τζε εν κανεί, που χρησιμοποιεί την δημόσια κλινική για τες υποθέσεις του, λόγω του παράνομου της πράξης του, σήμερα ενεγινε καμιά άλλη προγραμματισμένη εισαγωγή (που εν περνα μέρα που να μεν έχουμε τουλαχιστον 6-8) δηλαδή εμετακίνησε τουλάχιστον 6 χειρουργία, για να βάλει παρανόμως βυζιά στην γραμματέα του. (το ευλογο ερώτημα κρατώ το για το τέλος)
Τζε άλλοι οι ππεζεβέγκηες οι ακόλουθοι του αλλοι μαλάκες με περικεφαλαία, ελαλούσαν το κρυφά μεταξύ τους τζε εγελούσαν (μα γιατί εν θα γίνουν εισαγωγές σήμερα? υπάρχουν 2 λόγοι,ο δεξις και ο αριστερος)
Ρε μα είμαστε σοβαροί??? ολόκληρη η λειτουργία της χειρουργικής κλινικής διακόπτεται για να βάλει βυζιά η γραμματέας???
Τζε τουτος ο ανθρωπος, τουτο το ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΕΣΙΗ θελει να βαλει υποψηφιότητα για βουλευτης!!
Ειλικρινά εσιει που την ώρα που το έμαθα νομίζω η πίεση μου εν σταθερά στο 20. Εν θέλω να το αφήσω να ππέσει χαμέ, ενεν μόνο τουτο, εν η ολη του συμπεριφορά που υποδηλώνει οτι είδεν το νοσοκομείο ως την προσωπική του κλινική. Κάπως πρέπει να μπει στη θέση του. Ενιξερω τι να κάμω, εσιει κανένα δικηγόρο τζαμέ εξω να μου δώσει καμια συμβουλή? Να φκω στες εφημερίδες να τον κράξω? Αλλά πάλε εν ελάχιστα τα στοιχεία μου, και ευκόλως αντικρουόμενα.
Θελω να διευκρινίσω οτι ενέχω τιποτε εναντίον της χειρουργικής αντιμετώπισης της παχυσαρκίας οταν γίνεται σε ατομα με πραγματικό πρόβλημα παχυσαρκίας και πραγματικό πρόβλημα υγείας. Αλλά να ερκεται η κάθε κυράτσα με λίο μεγάλο κώλο, και να θελει να παστήνει free, ε σορυ αλλά εν τζε πληρώνουμε γιαυτό τους φορους! Τζε ατε η γαστρεκτομή, οι κοιλιοπλαστικές γιατι να πληρωνουνται που το δημόσιο?
τζε η τελευταία ερώτηση
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΥΡΙΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΟΡΘΩΣΕΤΕ ΤΑ ΒΥΖΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΟΣ ΣΑΣ???
ΙΝΤΑ ΔΟΥΛΕΙΑΝ ΕΣΙΕΤΕ ΕΣΕΙς ΜΕ ΤΑ ΒΥΖΙΑ ΤΗΣ?
Τετάρτη 14 Απριλίου 2010
Ποίηση και μουσική
Ευχαριστώ τον συν- μπλόγκερ της αλλης όχθης που μου εσύστησε μέσα που το ποστ του τουτον τον αρκετά ενδιαφέροντα Ελληνα ποιητή, ομολογώ οτι εν τον ήξερα και εξαφνιάστηκα ευχάριστα. Παίρνω το θαρρος να αναδημοσιεύσω το λινκ , και να προσθέσω ενα τραγούδι που εγράφτηκε για τον ποιητή απο τον Διονύση Σαββοπουλο, και ετραγούδησεν το με την ηλεκτρική φωνή του ο Μανος Ξυδούς. Πρεπει να πω οτι παρόλο που η φωνή του ήταν πραγματικά ξεχωριστή, ο ίδιος ηταν τοσο διακριτικός ως παρουσία που μονο τωρά που επεθανε εσυνειδητοποίησα οτι εννα μου λείψει.
για καποιο λογο εν μπορω να το βάλω στο μπλογκ, οπότε κλικ δαμε οποιος θέλει. Εν πραγματικά ομορφο τραγούδι.
για καποιο λογο εν μπορω να το βάλω στο μπλογκ, οπότε κλικ δαμε οποιος θέλει. Εν πραγματικά ομορφο τραγούδι.
Σάββατο 10 Απριλίου 2010
Danke schön!
Epiasa to pio telio doro ever
kai itan mesa se mia tsenta pou mou ekame doro mia germanida filenada. eipa tis pou ena paei germania an to evrei na mou to piasei. telika exiasa to telia kai anoiw tin tsanta kai 8orw to. esigkini8ika :)
prepei nan 15 xronia sti vivlio8iki tis, exei kitrinismenes selides je to onoma tis filis mou stin proti selida. Haha je tora ethimi8ika oti otan mou ediouse to doro mou kati eipe gia xrisimopiimena dora pou mporei na exoun parapanw axia pou ta kenouria, alla imoun pas ta pota mou kai enedosa simasia. oi apla parapanw axia, oullin tin axia tou kosmou.
Danke schön lieber Suzi!
Πέμπτη 8 Απριλίου 2010
ΠΟια εμπιστοσυνη σε ποιους θεσμους
Δείτε λίγο εδώ
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_08/04/2010_331934
και εδω
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=149288
Πολλοι θα σπεύσουν να κατακρίνουν την συμπεριφορά του 17χρονου που αρνείται να συμμετάσχει στη δίκη για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Ισως και να αναρωτιούνται τι σοι φίλος είναι αυτός που δεν παλεύει για τη δικαίωση του ονόματος του ανθρώπου που δολοφονήθηκε μπροστά του, δίπλα του.
Εχω αηδιασει με οσα εχω διαβάσει γιαυτή την υπόθεση μέχρι σήμερα. Το τι επιχειρήματα εχει χρησιμοποιήσει ο συνήγορος των δολοφόνων για να αθωώσει τους πελάτες του,κάμνουν το στομάσιη μου να δίνεται κόμπο. Σκέφτου τωρά, να εχεις δει τον φίλο σου να πεθανίσκει, να πέφτει μπροστά σου και να αιμορραγεί, να αφήνει την τελευταία του πνοή τζε ο δολοφόνος του να γυρίζει ήρεμα τζε να φέφκει σα να με συμβαίνει τίποτε... τζε μετά να ακούεις στο δικαστηριο τον δικηγόρο του να μιλά για τον νεκρό σαν να ήταν απόβρασμα της κοινωνίας, (ενας 16χρονος,αν είναι δυνατον) να σύρνει μηνύσεις δεξια και αριστερά σε οποιοδήποτε τολμά να καταθέσει εναντίον των πελατών του, να κατηγορεί ουλλους τους μάρτυρες αναξιόπιστους,ψευτες και βαλτους, τζε να βλέπεις το δικαστήριο να λαμβάνει σοβαρά υπόψιν καθε γελοίο επιχειρήμα τζε τες άκυρες ενστασεις του. Καταλάβεις το οτι, σε τζιντο δικαστήριο του παραλόγου, που η αλήθκεια σου, που την είδες με τα μα8κια σου τζε κάθε νύχτα ξαναζεις την ως εφιαλτη, αμφισβητείται με τον πιο χυδαίο τρόπο που ενα δικηγόρο που γίνεται τοσα χρόνια ρομπα στες ειδήσεις του σταρ τζε εκπροσώπησε σε δικαστήρια τα μεγαλυττερα λέσια εξασφαλίζοντας τους ευνοική εκβαση παρόλα τα επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον τους.
Εν αμφιβάλλω οτι ο μιτσης εν ράκος ψυχολογικά,ειδικά μετά που όσα ακουσε τις προηγούμενες μέρες της δίκης . Μπορώ να καταλάβω γιατί έχασε την εμπιστοσύνη του στο θεσμό της δικαιοσύνης. Εν πιστεύκω οτι εν τον ενδιαφέρει η έκβαση της δίκης. Εν μια δικαίωση για τον νεκρό φίλο του. Αλλά καταλαβαίνει οτι η δικαστική απόφαση εν θα αλλαξει κάτι στη συνείδηση του κόσμου, που ξερει καλά ποιος εν ο δολοφόνος . Εν περιμενουμε κανένα δικαστήριο και κανένα Κουγια να μας αποδείξει ποιος εσκότωσεν τον Αλέξανδρο.
Άλλωστε ουτε γω εχω πολλή εμπιστοσύνη στη "δικαιοσύνη" μας. Αναγνωρίζω την αναγκαιότητα ενος δικαστηρίου που να είναι οσο γίνεται αμερόληπτο. Αλλά τουντα δικηγορικά παιχνίθκια που επιτρέπουν π.χ σε ενα δικαστήριο να μεν καταδικάζει τους αστυνομικούς που εμφανίζονται σε βιντεο να ξυλοκοπούν φοιτητες επειδή εν εμφανίζεται τζινος που ετράβησεν το βιντεο, ή επιτρέπουν στον αστυνομικό που εξυλοκόπησεν τον Αυγουστίνο να συνεχίζει την καριέρα του στο σώμα, ε σορυ, εν θα ήθελα να τα παίξω.
Και ίσως αν ημουν στη θέση του 17χρονου, να μεν αντεχα ουτε γω να εμφανιστώ στο δικαστήριο. Ισως να εστελλα και γω στο θκιάολο τουντο σάπιο σύστημα με τους θεσμούς του και τους θιασωτές του,όσο για τον Κορκονέα, που πρώτα σημαδεύκει κατευθείαν στην καρδια ενος έφηβου και μετά επικαλείται οτι ο εφηβος ηταν ταραχοποιος επειδη επαρεβρέθηκε σεναν αγώνα πόλο, εσιει 3 κοπελλου8κια που εχουν πατέρα δολοφόνο,τζε τουτο για μένα εν η πιο μεγάλη τιμωρία.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_08/04/2010_331934
και εδω
http://www.enet.gr/?i=news.el.kosmos&id=149288
Πολλοι θα σπεύσουν να κατακρίνουν την συμπεριφορά του 17χρονου που αρνείται να συμμετάσχει στη δίκη για τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Ισως και να αναρωτιούνται τι σοι φίλος είναι αυτός που δεν παλεύει για τη δικαίωση του ονόματος του ανθρώπου που δολοφονήθηκε μπροστά του, δίπλα του.
Εχω αηδιασει με οσα εχω διαβάσει γιαυτή την υπόθεση μέχρι σήμερα. Το τι επιχειρήματα εχει χρησιμοποιήσει ο συνήγορος των δολοφόνων για να αθωώσει τους πελάτες του,κάμνουν το στομάσιη μου να δίνεται κόμπο. Σκέφτου τωρά, να εχεις δει τον φίλο σου να πεθανίσκει, να πέφτει μπροστά σου και να αιμορραγεί, να αφήνει την τελευταία του πνοή τζε ο δολοφόνος του να γυρίζει ήρεμα τζε να φέφκει σα να με συμβαίνει τίποτε... τζε μετά να ακούεις στο δικαστηριο τον δικηγόρο του να μιλά για τον νεκρό σαν να ήταν απόβρασμα της κοινωνίας, (ενας 16χρονος,αν είναι δυνατον) να σύρνει μηνύσεις δεξια και αριστερά σε οποιοδήποτε τολμά να καταθέσει εναντίον των πελατών του, να κατηγορεί ουλλους τους μάρτυρες αναξιόπιστους,ψευτες και βαλτους, τζε να βλέπεις το δικαστήριο να λαμβάνει σοβαρά υπόψιν καθε γελοίο επιχειρήμα τζε τες άκυρες ενστασεις του. Καταλάβεις το οτι, σε τζιντο δικαστήριο του παραλόγου, που η αλήθκεια σου, που την είδες με τα μα8κια σου τζε κάθε νύχτα ξαναζεις την ως εφιαλτη, αμφισβητείται με τον πιο χυδαίο τρόπο που ενα δικηγόρο που γίνεται τοσα χρόνια ρομπα στες ειδήσεις του σταρ τζε εκπροσώπησε σε δικαστήρια τα μεγαλυττερα λέσια εξασφαλίζοντας τους ευνοική εκβαση παρόλα τα επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον τους.
Εν αμφιβάλλω οτι ο μιτσης εν ράκος ψυχολογικά,ειδικά μετά που όσα ακουσε τις προηγούμενες μέρες της δίκης . Μπορώ να καταλάβω γιατί έχασε την εμπιστοσύνη του στο θεσμό της δικαιοσύνης. Εν πιστεύκω οτι εν τον ενδιαφέρει η έκβαση της δίκης. Εν μια δικαίωση για τον νεκρό φίλο του. Αλλά καταλαβαίνει οτι η δικαστική απόφαση εν θα αλλαξει κάτι στη συνείδηση του κόσμου, που ξερει καλά ποιος εν ο δολοφόνος . Εν περιμενουμε κανένα δικαστήριο και κανένα Κουγια να μας αποδείξει ποιος εσκότωσεν τον Αλέξανδρο.
Άλλωστε ουτε γω εχω πολλή εμπιστοσύνη στη "δικαιοσύνη" μας. Αναγνωρίζω την αναγκαιότητα ενος δικαστηρίου που να είναι οσο γίνεται αμερόληπτο. Αλλά τουντα δικηγορικά παιχνίθκια που επιτρέπουν π.χ σε ενα δικαστήριο να μεν καταδικάζει τους αστυνομικούς που εμφανίζονται σε βιντεο να ξυλοκοπούν φοιτητες επειδή εν εμφανίζεται τζινος που ετράβησεν το βιντεο, ή επιτρέπουν στον αστυνομικό που εξυλοκόπησεν τον Αυγουστίνο να συνεχίζει την καριέρα του στο σώμα, ε σορυ, εν θα ήθελα να τα παίξω.
Και ίσως αν ημουν στη θέση του 17χρονου, να μεν αντεχα ουτε γω να εμφανιστώ στο δικαστήριο. Ισως να εστελλα και γω στο θκιάολο τουντο σάπιο σύστημα με τους θεσμούς του και τους θιασωτές του,όσο για τον Κορκονέα, που πρώτα σημαδεύκει κατευθείαν στην καρδια ενος έφηβου και μετά επικαλείται οτι ο εφηβος ηταν ταραχοποιος επειδη επαρεβρέθηκε σεναν αγώνα πόλο, εσιει 3 κοπελλου8κια που εχουν πατέρα δολοφόνο,τζε τουτο για μένα εν η πιο μεγάλη τιμωρία.
Κυριακή 28 Μαρτίου 2010
thank god for caffeine
Μετα που καμποση σκεψη,συζήτηση, αλκοολ και ενα σαββατοκυριακο κάθε άλλο παρά βαρετό, αποφάσισα να γίνω λογικός άνθρωπος και να δώσω στην Κύπρο ακόμα 4 μήνες που τη ζωή μου. Το αγροτικό αναβάλλεται για το εγγύς μέλλον (είμαι τελικά ενας πολύ αποφασιστικός άνθρωπος) καθως εσυνειδητοποίησα οτι μάλλον πρέπει να τελειώσω τουτο που αρχισα και να πιάσω το κωλοχαρτο ετσι για να βρέθεται, και επίσης, οτι εχω εδω κάποια ατομα για τα οποία αξίζει να μείνω λιο παραπάνω...
Παντως τες επόμενες μέρες ενα είμαι σπίτι δουλειά - δουλειά σπίτι. Επαράσιεσα το στο εξω, εμεινα απένταρη, λείπει μου ύπνος και χρειάζουμε ενα καλό ξυπνητήρι γιατί τζινο του κινητου μου ειναι for the pouts.
btw, Οσοι απο σας ήσαστε κατω λευκωσία το σαββατο το πρωι και επήρεν το μματι σας ενα μάτσο καθυστερημένους να βουρούν με μαυρα μαντήλια και σπαθκιά πειρατών, ηταν οι couchsurfers και επαίζαν treasure hunt. ηταν πολλά διασκεδαστικό, την επόμενη φορά να κοπιάσετε να παίξουμεν παρέα.
Παντως τες επόμενες μέρες ενα είμαι σπίτι δουλειά - δουλειά σπίτι. Επαράσιεσα το στο εξω, εμεινα απένταρη, λείπει μου ύπνος και χρειάζουμε ενα καλό ξυπνητήρι γιατί τζινο του κινητου μου ειναι for the pouts.
btw, Οσοι απο σας ήσαστε κατω λευκωσία το σαββατο το πρωι και επήρεν το μματι σας ενα μάτσο καθυστερημένους να βουρούν με μαυρα μαντήλια και σπαθκιά πειρατών, ηταν οι couchsurfers και επαίζαν treasure hunt. ηταν πολλά διασκεδαστικό, την επόμενη φορά να κοπιάσετε να παίξουμεν παρέα.
Σάββατο 27 Μαρτίου 2010
spring gathering
Επηα στο spring gathering σημερα στη φανερωμένη. Επηα με 2 φιλες μου εκάτσαμε στο παγκακι επιναμε τες μπιρουες μας και εμιλούσαμε, απολαμβάναμε τη μουσική, εβλέπα τον κόσμο που επηεννοέρκετουν....
Αρέσκει μου πολλά η φάση της Φανερωμένης... ειδικά τωρά τελευταία που ήβρα παρέα που την βρίσκει να κάθεται στα παγκάκια και να πινει μπίρες αντι να σάζεται και να στήνεται σε ενα καφέ ή ενα μπαρ και να θωρεί γυρο γυρο. Αρέσκουν μου τουτοι ουλλοι οι μιτσιοί που προσπαθούν να κάμουν κάτι διαφορετικό, που παίζουν με τες μαππούες κάμνουν τους ζογκλέρ, τζιλιούνται χαμέ με τους σιύλλους τους, φορούν πολύχρωμα ρούχα, αγκαλιάζουν συνέχεια ο ενας τον αλλον.... τΕς νΥχτες φκάλουν πανω τες κιθάρες και τραγουδούν...
Εν μπορώ καν να τους συγκρίνω με τες μαθήτριες μου στο κολλέγιο, που εμετρούσαν τις θερμίδες τους, εσκέφτουνταν μόνο τους γκόμενους τους και ελιμάραν τα νύσια τους την ώρα του μαθήματος. Εν αλλο πράμα τζίνοι οι μιτσιοί, εν ζωντανοί. Ψάχνουντε. Αλληλεπιδρούν. Ενεν κομπλεξικοί.
Αν τους συγκρίνω πάλε με μένα τον τζαιρό που ημουν 18, που η σκέψη μου ουσιαστικά ηταν κατευθυνόμενη, αμφισβητούσα μεν σε κάποιο βαθμό κάποια πράματα.αλλά ήμουν πορωμένη με κάποιες ιδέες που εν αφήναν το πνεύμα μου ελευθερο, τζε είχα τζε τζινα ουλλα τα "πρεπει" και τα "μη" τα οικογενειακά, που επάλεψα αρκετά να τα νικήσω. Πολλά μετά ενιωσα την πραγματική ελευθερία του να μεν ανηκεις πουθενα, να μεν αντρέπεσαι, να εκφράζεσαι οπως νιωθεις. Και τουτη η ελευθερία εν κάτι στιγμιαίο, που παλεύκεις συνέχεια να την κατακτήσεις, και χάνεις την και ξανακερδίζεις την,τζε ενιφκάλεις ακρη.
Ηταν ωραία σήμερα η νυχτα.
Αρέσκει μου πολλά η φάση της Φανερωμένης... ειδικά τωρά τελευταία που ήβρα παρέα που την βρίσκει να κάθεται στα παγκάκια και να πινει μπίρες αντι να σάζεται και να στήνεται σε ενα καφέ ή ενα μπαρ και να θωρεί γυρο γυρο. Αρέσκουν μου τουτοι ουλλοι οι μιτσιοί που προσπαθούν να κάμουν κάτι διαφορετικό, που παίζουν με τες μαππούες κάμνουν τους ζογκλέρ, τζιλιούνται χαμέ με τους σιύλλους τους, φορούν πολύχρωμα ρούχα, αγκαλιάζουν συνέχεια ο ενας τον αλλον.... τΕς νΥχτες φκάλουν πανω τες κιθάρες και τραγουδούν...
Εν μπορώ καν να τους συγκρίνω με τες μαθήτριες μου στο κολλέγιο, που εμετρούσαν τις θερμίδες τους, εσκέφτουνταν μόνο τους γκόμενους τους και ελιμάραν τα νύσια τους την ώρα του μαθήματος. Εν αλλο πράμα τζίνοι οι μιτσιοί, εν ζωντανοί. Ψάχνουντε. Αλληλεπιδρούν. Ενεν κομπλεξικοί.
Αν τους συγκρίνω πάλε με μένα τον τζαιρό που ημουν 18, που η σκέψη μου ουσιαστικά ηταν κατευθυνόμενη, αμφισβητούσα μεν σε κάποιο βαθμό κάποια πράματα.αλλά ήμουν πορωμένη με κάποιες ιδέες που εν αφήναν το πνεύμα μου ελευθερο, τζε είχα τζε τζινα ουλλα τα "πρεπει" και τα "μη" τα οικογενειακά, που επάλεψα αρκετά να τα νικήσω. Πολλά μετά ενιωσα την πραγματική ελευθερία του να μεν ανηκεις πουθενα, να μεν αντρέπεσαι, να εκφράζεσαι οπως νιωθεις. Και τουτη η ελευθερία εν κάτι στιγμιαίο, που παλεύκεις συνέχεια να την κατακτήσεις, και χάνεις την και ξανακερδίζεις την,τζε ενιφκάλεις ακρη.
Ηταν ωραία σήμερα η νυχτα.
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010
in order my thoughts i try to put
Εφκήκαν οι προκυρήξεις για τα αγροτικα που αδειάζουν μες το επόμενο δίμηνο. 4 (!!!) θέσεις για Ικαρία. Είμαι ερωτευμένη με τζίντο νησί που την ημέρα που επάτησα το πόδι μου πριν ενα χρόνο σχεδόν,και που τότε ελαλούσα σε οποιο με ρωτούσε οτι θέλω να κάμω αγροτικό τζαμε ( με τη χρονική περίοδο της θητείας τοποθετημένη κάπου στο αόριστο μέλλον). Εν είχα σκοπό να δηλώσω για αγροτικά, εν είχα σκοπο να κουνηθώ που την Κύπρο ως τον Αυγουστο (Εκτος που 1-2 ταξίδια προς Αθήνα - Θεσσαλονικη που επρογραμμάτιζα) και τον Αυγουστο εσκέφτουμουν να κάμω τη μεγάλη έξοδο προς Γερμανία.
Μέχρι που μου εστειλε η κολλητή μου οτι εφκήκαν τα αγροτικά,εχει 4 θέσεις για Ικαρια στο νοσοκομείο και μια σε ενα κοντινό νησάκι που εννα διεκδικήσει η ίδια. Και πάνω στην ώρα, που νιωθω λίο τη βαρεμάρα να μου χτυπά την πόρτα, πανω στην ώρα που κάθε μέρα συλλογιέμαι ποσο pointless εν η δουλειά που κάμνω στο νοσοκομείο (η ουτω καλούμενη πρακτική, μια μαλακία στο τετράγωνο) τωρά που σκέφτουμαι πόσον εστέρεψε ο αυθορμητισμός και οι συγκινήσεις που τη ζωη μου... Μήπως να αρπάξω την ευκαιρία και να ξεκουμπιστώ χωρίς δευτερη σκέψη??
Ηδη ετοίμασα τα χαρτιά μου, Δευτέρα εφύαν με το κούριερ προλαβαίνουν εν προλαβαίνουν την προθεσμία...
Η λογική μου ομως σαν να και λαλεί άλλα... Λαλεί να τελειώσω τον χρόνο της πρακτικής να πιάσω το κωλόχαρτο (τζε η ψυσιη μου φωνάζει με ουλλη της τη δύναμη "να το βάλετε στον κώλο σας το κωλοχαρτο παλιομαλάκες, που θελετε να σας κάμνω το χαμάλη ενα χρόνο για να με γράψετε μισιη μου γιατρό στα δευτέρκα σας, να πατε να γαμηθείτε") εν λέω οτι στο αγροτικό εν κάμνεις το μαύρο. Αντιθέτως, αλλά κάμνεις το μαυρο και εχεις και την καβλα της ιατρικής πράξης, και της ιατρικής ευθύνης, εν καμνεις το μαυρο για να πιάνεις αίματα ουλλη μέρα. και να μεν ιξέρεις ουτε καν τη διαγνωση του ασθενη που εσιεις απέναντι σου. η απολυτη ξεφτίλα τουτη η δουλειά. εν σαν να πιάνεις ενα δικηγόρο, και αντι να τον βάλεις στα δικαστήρια βάλεις τον σε ενα νηπιαγωγείο να λύνει τις διαφορές των μωρών. ενταξει πολλά στο περίπου η παρομοίωση αλλα ελπιζω να πιάνετε το νόημα.
Η λογική μου επισης λαλεί να μεν βάλω 20 ωρες ταξίδι ανάμεσα σε μένα τζε τη σχέση μου. Αλλη κουβέντα τούτη,ας μεν την αναπτύξουμεν καλύτερα.
τελοσπαντων, εννα δηλώσω τζε οτι φκεί. Εν μπορώ αλλο τουντην τελμάτωση. Τζι αν χαλια στο αγροτικό,τουλάχιστον θα είναι μια αλλαγή...
wish me luck!
Μέχρι που μου εστειλε η κολλητή μου οτι εφκήκαν τα αγροτικά,εχει 4 θέσεις για Ικαρια στο νοσοκομείο και μια σε ενα κοντινό νησάκι που εννα διεκδικήσει η ίδια. Και πάνω στην ώρα, που νιωθω λίο τη βαρεμάρα να μου χτυπά την πόρτα, πανω στην ώρα που κάθε μέρα συλλογιέμαι ποσο pointless εν η δουλειά που κάμνω στο νοσοκομείο (η ουτω καλούμενη πρακτική, μια μαλακία στο τετράγωνο) τωρά που σκέφτουμαι πόσον εστέρεψε ο αυθορμητισμός και οι συγκινήσεις που τη ζωη μου... Μήπως να αρπάξω την ευκαιρία και να ξεκουμπιστώ χωρίς δευτερη σκέψη??
Ηδη ετοίμασα τα χαρτιά μου, Δευτέρα εφύαν με το κούριερ προλαβαίνουν εν προλαβαίνουν την προθεσμία...
Η λογική μου ομως σαν να και λαλεί άλλα... Λαλεί να τελειώσω τον χρόνο της πρακτικής να πιάσω το κωλόχαρτο (τζε η ψυσιη μου φωνάζει με ουλλη της τη δύναμη "να το βάλετε στον κώλο σας το κωλοχαρτο παλιομαλάκες, που θελετε να σας κάμνω το χαμάλη ενα χρόνο για να με γράψετε μισιη μου γιατρό στα δευτέρκα σας, να πατε να γαμηθείτε") εν λέω οτι στο αγροτικό εν κάμνεις το μαύρο. Αντιθέτως, αλλά κάμνεις το μαυρο και εχεις και την καβλα της ιατρικής πράξης, και της ιατρικής ευθύνης, εν καμνεις το μαυρο για να πιάνεις αίματα ουλλη μέρα. και να μεν ιξέρεις ουτε καν τη διαγνωση του ασθενη που εσιεις απέναντι σου. η απολυτη ξεφτίλα τουτη η δουλειά. εν σαν να πιάνεις ενα δικηγόρο, και αντι να τον βάλεις στα δικαστήρια βάλεις τον σε ενα νηπιαγωγείο να λύνει τις διαφορές των μωρών. ενταξει πολλά στο περίπου η παρομοίωση αλλα ελπιζω να πιάνετε το νόημα.
Η λογική μου επισης λαλεί να μεν βάλω 20 ωρες ταξίδι ανάμεσα σε μένα τζε τη σχέση μου. Αλλη κουβέντα τούτη,ας μεν την αναπτύξουμεν καλύτερα.
τελοσπαντων, εννα δηλώσω τζε οτι φκεί. Εν μπορώ αλλο τουντην τελμάτωση. Τζι αν χαλια στο αγροτικό,τουλάχιστον θα είναι μια αλλαγή...
wish me luck!
Τρίτη 23 Μαρτίου 2010
Eurovision 1978 - Tania Tsanaklidou - Charlie Chaplin
Ενιμπορω λατρευω την τουντη γυναικα.Εθυμηθηκα που την ειδα περσι στο Μετρο με τη Μαρθα Φριτζηλα... ηταν πολλά διαφορετική...το χαμογελο της εγίνηκε πολλα μελαγχολικό και οι κινήσεις της πιο αέρινες. Μερικοι αν8ρωποι παντως εν αδικο να γερνούν..
Επισης το φιλμακι εθυμησε μου οτι καποτε ο θεσμος της eurovision μπορει να ειχε και λιο νόημα.
Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010
not spam
συνήθως εν αννοίω καν τα emails αλυσίδες, αλλά το συγκεκριμένο εστειλε μου το μια φίλη που εν την είχα για spam- fun, και όλως παραδόξως ανοιξα το και εθκιέβασα το. Αρεσε μου πολλά το κειμενάκι και είπα να το αναρτήσω, εν γράφει ποιος το έγραψε και μαλλον ενεχει σημασία.
Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία.
Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό. Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος.
Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας. Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο.
Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν.
Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.
Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά.
Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς.
Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.
Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους.
Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος.
Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ.
Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας.
Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι.
Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια.
Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες. Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες.
Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες.
Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία.
Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον..
Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί.
Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν.
Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο.
Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις.
Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή ζούγκλα της ζωής.
Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%.
Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ' οίκον.
Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να 'ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν.
Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife.
Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται..
Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι.
Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.
Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια.
Ζηλεύεις; Δες τον νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο;
Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση.
5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί;
Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν.
Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα. Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ' το μπαλκόνι.
Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρη συγχύσει, δηλώνει αθώα.
Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρουργό με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά.
Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ.
Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.
Συμπληρώνω:
Πού είναι η άλλη Έλλάδα; Η Ελλάδα του 5%. Η Ελλάδα της γνώσης, της επιστήμης και της έρευνας. Η Ελλάδα της τέχνης, του πολιτισμού και του πνεύματος. Η Ελλάδα του (αντοπάριστου (βλέπετε χρειαζόμαστε επεξηγήσεις γιατί κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε!!!)) αθλητισμού, της ευγενούς αμίλλης και του θαυμασμού του καλού καγαθού. Η Ελλάδα της δουλειάς, της προκοπής και της εξέλιξης. Η Ελλάδα του μέτρου, της μετριοφροσύνης και της σύνεσης. Κι όμως υπάρχει η Ελλάδα αυτή, υπάρχει, αναπνέει και λειτουργεί.
Μόνο που είναι χαμένη στο υπόλοιπο 95% όπως περιγράφεται στο παραπάνω κείμενο. Αυτό το 95% χρεωκόπησε την Ελλάδα.
Η διάσωσή της είναι το 5%.
Ανακαλύψτε το, αποκαλύψτε το, διαδόστε το, ενισχύστε το, συμπληρώστε το....
Ίσως τότε φανεί η αρχή της ελπίδας.......................
Αφιερωμένο στους φίλους μου...
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
Cartman vs Lady Gaga -Poker Face (YellowSmileY Extended Edit)
cool huh?
i m such a bitch lately,i dont even recognise myself. Apla evarethika na me milw kai na me kamnoun oti 8eloun, kai na nomizoun oti eimai kai ili8ia poupanw. Nomizw oti potte sti zoi mou enegnorisa tosous pollous ili8ious pou pezoun tous exipnous se toso mikro xroniko diastima. Eidika tous skatoxeirourgous,evarethika na tous vlepo na petassoun tes atakes taxa pashiamas na ginete, milontas me tous as8eneis tous. Respect re o allos ipoferei,sevastou ton pono tou je men pezeis ton kavlanti. to kerato mou. eftixos, an kai ligoi, iparxoun kapioi pou antimetopizoun me sovarotita tous as8eneis tous. An itan i mana sou re malaka etsi enna tis emilas? telospanton, automolisa toso polla me tounti kolodouleia pou metrw tes meres na fiw. Ahdiasa me oulla, allo 5 mines. enna men antexw?
Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010
Κυριακή 7 Μαρτίου 2010
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
nothing
it seems that nothing here gives me any form of inspiration,not even entertainment. i m so sick of this place i wish i could just puke everything out of my system and start over. this country and its people make me nauseous. i cant bear looking my life being wasted like that, sunday after sunday in the same depressive mood, not even drinking helps any more. maybe its because i dont drink enough. or maybe it's not cyprus at all. maybe this is how it will be no matter where i go.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
